NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Hubert Smeets
Een adjunct-hoofdredacteur legde me ooit het geheim van de journalistiek uit. "Wij maken de krant die we zelf willen lezen", zei hij toen ik luiheid probeerde te camoufleren met een beroep op de behoeften van de ook mij onbekende mevrouw Janssen, notarisvrouw te Amersfoort. Hij bedoelde: vraag je eerst af wat je zelf belangrijk of interessant vindt en wacht dan af of je wellicht niet de enige was met die belangstelling. Het leek me een heilzaam en werkbaar advies.

Sindsdien beoordeel ik de actualiteitenrubrieken volgens dit stramien. Toegegeven, de zomer heeft dit jaar hardhandig toegeslagen. Bovendien hebben de meeste omroepen de opdracht gekregen zuinig aan te doen, omdat de grote sportevenementen al het geld opsouperen. Maar gisteren was er toevallig echt iets aan de hand: de eerste dag van de jaarlijkse zitting van het Volkscongres in Indonesië. 's Ochtends had president Wahid dit parlement schuldbewust toegesproken, maar of de volksvertegenwoordigers daardoor mild waren gestemd bleef de vraag. 's Avonds kwamen alle actualiteitenrubrieken daarop terug.

Eerst 2 Vandaag. Tussen de steeds terugkerende beelden van een slapende Wahid - "hij gaat te laat naar bed", aldus een kenner ter plekke - sprak de deskundige Schulte Nordholt apocalyptische woorden. "Ik vrees dat hij voor het einde van het jaar weg is. En dan is dit land reddeloos." Ai. Zelfs Schulte Nordholt is het spoor in Indonesië al weer enige tijd bijster - hetgeen hem niet euvel te duiden is omdat alles er altijd anders is dan het lijkt, zo is zelfs mij als niet- deskundige inmiddels duidelijk geworden - maar dit klonk toch onheilspellend vastberaden. Waar of niet, de voorspelling van Schulte Nordholt beviel me wel. Hij heeft iets van de oude socialist Meyer Sluizer die in de jaren vijftig/zestig de Hollandse welvaart ook graag in perspectief placht te zetten door, vlak voor het avondmaal, zijn radiopraatje af te sluiten met varianten op 'de derde wereldoorlog is nabij, ik wens u smakelijk eten'.

Vervolgens besteedde Netwerk aandacht aan Wahid. In tien minuten was de redactie ermee in het reine, waarna de miraculeuze comeback van de elektroshock aan de orde kwam. Er is iets voor te zeggen. Ook in de psychiatrie staat het maakbaarheidsideaal weer in zijn zenit. Alle problemen zijn goddank oplosbaar, zij het niet meer langs sociaal- maatschappelijke maar via natuur-wetenschappelijke weg.

En toen was het de beurt aan Nova, de coproductie van de onderschatte NPS en de overschatte VARA die zich beter weet dan alle andere rubrieken op het publieke net. Presentator van dienst was Rob Trip, een eerste aanwijzing dat de redactie zichzelf serieus neemt. Het commentaar werd ingesproken door Pieter de Vink, een man die ik om nooit opgehelderde redenen zeer waardeer. De reportage was gemaakt door correspondent Step Vaessen. In samenspraak had ze gekozen voor een geinige 'invalshoek'. Ook bij de televisie gaat het immers eerst en vooral om de 'invalshoek'. In de 'invalshoek' kun je namelijk je creativiteit kwijt. De 'invalshoek' is wat strategie vroeger voor de PvdA was: daar hoef je niets voor te weten, zoals Joop den Uyl de strategen in zijn partij ooit toebeet. De 'invalshoek' van Nova was generaal Wirahadikusumah, een militair die het bevel had gevoerd over een van de belangrijkste legeronderdelen en op eigen houtje had bijgedragen aan de 'reformasi' maar nu op dood spoor was beland. Hij had de strijd met "de oude krachten" verloren, stelde de correspondent vast. "De oude garde" was niet bereid zich gewonnen te geven, herhaalde ze. Wirahadikusumah ontkende het niet, maar had een nieuwe levensvervulling gevonden: de saxofoon.

Na exact negen minuten werd deze invalshoek weer voor alle informatieve verkeer gesloten. Er bleek in Nederland namelijk een nóg gewichtiger thema op te spelen: het opengraven van in het verleden gedempte grachten. "De stad is recyclebaar", aldus een wethouder van Drachten in deze reportage die eveneens negen minuten duurde.

Na 2 Vandaag dreigde ik even in paniek te raken. Dankzij Nova heb ik toch goed geslapen.

( a d v e r t e n t i e s )