NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DE SCHULDEISERS van Rusland gaan langzaam door de knieën. Vannacht is secretaris-generaal Robertson van de NAVO in Moskou gearriveerd voor herstel van de contac ten. Eerder deze maand heeft Albright, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken die niet bang is voor een ethisch standpunt, laten blijken dat aanstaand president Poetin dé partner in het wapenbeheersingsoverleg is. Maar het belangrijkste gebeurde afgelopen weekeinde: het akkoord tussen Westerse banken en Rusland over herschikking van de schuldenlast van de Vnesjekonombank.

Toen de bankiers uit de Club van Londen vrijdag in Frankfurt overlegden met vice-premier Kasjanov over de herstructurering van de buitenlandse schuld van bijna 32 miljard dollar, stonden ze voor een dilemma waarmee ze sinds de financiële crisis van augustus 1998 worstelen: moet de Vnesjekonombank (een staatsinstelling) het volle pond te rugbetalen of mag minder ook? De financiële instellingen hebben gekozen voor 'liever ooit iets, dan nooit niets'. De schuld wordt met circa eenderde teruggebracht en omgezet in dertigjarige obligaties. Bovendien zal de debiteur komende zeven jaar ook nog eens soepel worden behandeld.

Voor Poetin, sinds gisteren officieel presidentskandidaat met een programma gericht op 'herstel van de moraal', is dat een overwinning. Ex-minister Fjodorov van Financiën mag betogen dat Moskou zich moet schamen voor zijn gebrek aan kredietwaardigheid, nu een barrel olie (kostprijs zeven dollar) tot dertig dollar is gestegen en zeventig procent van de geldcirculatie in Rusland uit dollars bestaat. Maar dat is anno 2000 gepruttel in de marge. Ten eerste heeft de regering budgettaire lucht gekregen voor langere termijn. Dat kan Poetin gebruiken, al is het maar omdat de beloofde 'wederopbouw' van de weerspannige republiek Tsjetsjenië een loodzware last is. Ten tweede mag Moskou, nu de particuliere bankiers eieren voor hun geld hebben gekozen, hopen dat ook de Club van Parijs (de Westerse regeringen) en het IMF overstag gaan. Wanneer grote financiële instellingen als de Deutsche Bank milder worden, wordt het voor politici moeilijker voet bij stuk te houden bij de herstructurering van de Russische schuld bij Westerse staten (42 miljard dollar) die straks op de agenda staat.

TOT NU TOE HEBBEN de Westerse mogendheden steeds gesuggereerd dat kredieten louter afhangen van hervormingen in Rusland en dus los staan van de politieke ontwikkelingen in engere zin. Maar het is onloochenbaar dat vooral de strijd om Tsjetsjenië wel degelijk van invloed is geweest. Dat zou nog steeds kunnen gelden. De bommenregen gaat onverminderd door. Neutrale burgers, zelfs artsen, worden niet ontzien. En in de 'filterlager' (concentratiekampen) schenden de autoriteiten internationale verdragen die ze zelf hebben onderschreven, melden journalisten ter plaatse. In een politieke oplossing, waarop het Westen aandringt ook al erkent het dat Tsjetsjenië een 'binnenlandse aangelegenheid' is, lijkt de dominante vleugel in het Kremlin niet geïnteresseerd. Dat laatste kan veranderen, mede omdat oorzaak en aanleiding voor de oorlog duister zijn en de politieke chicanes zich dus plotseling kunnen wijzigen als het Kremlin daarbij belang heeft.

Het Westen zit hoe dan ook klem. Als het de rug recht houdt, drijft Rusland verder richting Noord-Korea, Vietnam en China, met wie de banden zijn aangehaald. Komt men over de brug, dan wordt het medefinancier van een smerige oorlog én zijn 'fall out' in de rest van het land. De banken hebben in Frankfurt gekozen. De NAVO laat bij mon de van Robertson ook weten dat een "nieuw hoofdstuk" in zicht is. De verhoudingen zijn aldus in een hyperrationele fase beland die nauwelijks herinnert aan het idealisme waarmee Rusland in de jaren negentig is overspoeld.

( a d v e r t e n t i e s )