NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het schervengericht is in de mode. Elkaar selecteren, niet op grond van vaardigheid of gebleken verdienste, maar op grond van "leuk" of "bij de groep passen". Niemand kan zich op de afvalrace voorbereiden. Televisie heeft de omslag van meritocratie naar 'emotiecratie' geperfectioneerd. Zachte criteria voor een harde praktijk.

Big Brother doet zulke selectie en gisteren zag ik het mechanisme werken bij Loveboat Amorina op SBS6, het koppelprogramma van Robert ten Brink. Ten Brink nodigt mannen en vrouwen voor een weekje uit op een zeilclipper in de Middellandse Zee. In de uitzending van gisteren was de gemiddelde leeftijd begin dertig, middenkader. Binnen een dag moet de groep van zeven mannen en zeven vrouwen vier mensen eruit gooien. De vrouwen nomineren twee mannen, de mannen twee vrouwen. Je ziet de gezichten van de genomineerden als hun namen worden genoemd. De sprekers zeggen er ook bij waarom en dat maakt het extra pijnlijk, want de slachtoffers kunnen zich niet verweren. Wat valt er te zeggen over de vage bezwaren? "Claus, we hebben het idee dat je misschien niet helemaal jezelf bent... we vinden dit echt niet leuk om te doen, hoor. Misschien toch het idee dat je misschien iets te geforceerd overkomt." "Theo, jij bent te teruggetrokken. We hebben geen idee je echt te hebben leren kennen, dus dat is heel vervelend." De mannen gebruiken hardere taal. Frans: "We vonden haar niet goed in de groep passen. Een beetje een stoorzender." "Over wie heb je het nu?", vraagt Ten Brink. "Over Christa", zegt Frans. "Nee over Hieke", protesteert een andere man. "Over Hieke, sorry. En de ander, wat was daar eigenlijk mee? We moesten nog een tweede nomineren en toen kwam zij eruit. Ze lag niet zo in de smaak bij ons, laten we het zo zeggen." We zien de arme Christa begripvol knikken alsof ze altijd al wist dat ze niet in de smaak zou vallen. Daar kan dat groepje ook niets aan doen, Frans heeft op excuserende toon gesproken. Het is, met die therapeutische motivatie erbij - "niet helemaal jezelf zijn" - heel erg sociale academie, zoals Arjan Ederveen die wel briljant heeft gepersifleerd. Maar de sociale academie heet nu management school en heeft ook de harde wereld van financiën en kijkcijfers veroverd.

De paarvorming moet geheel langs emotionele weg gebeuren. Ten Brink deelt de hutten in voor vijf paren van mensen die elkaar niet kennen. En dan moet het vanzelf gaan. Het koppelprogramma Blind Date van de Tros ging wat rationeler te werk omdat de kandidaten blind naar elkaars praktische voorkeuren en levensstijl moesten vragen, dingen waar mensen op letten, zeker als ze wat ouder zijn. Uit de uitzending gisteren kwam geen vast liefdespaar. Volgens Ten Brink waren het ervaren vrijgezellen die het allemaal te gemakkelijk namen. Achter die gevoelige, aardige gezichten moet hard zijn gecalculeerd. Schone Frans (30) van de belastingdienst scoorde hoog in de emotiecratie. Hij legde het met alle vrouwen tegelijk aan en probeerde het zelfs met een paar Maltese autochtonen in bikini op het strand door hen wijs te maken dat hij als Nederlands acteur aan een televisieserie meedeed. In de emotiecratie heerst de achterklap. Het uitgestoten viertal verbleef in een Maltees hotel en mocht zich een keer voor een maaltijd op het vulkaaneiland bij het gezelschap voegen. Toen begon Hieke te protesteren. Ze had gehoord dat enkele aanwezigen al een relatie hadden en het dus niet verdienden om er te zijn. Moest er eigenlijk niet opnieuw worden gestemd? Ten Brink zei dat die veronderstelde relatie het programma ook zou kunnen zien en vragen zou hebben. "Nee, we hebben geen vaste relatie", zei schone Frans. "Misschien wel een neukrelatie of zo." Zo werd het toch nog een romantisch weekje.