NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

WIM KÖHLER
"Vandaag eten we biefstukjes van een tweejarig stiertje dat opgroeide bij boer Hallinga in Sint Nicolaasga. De man zag er aardig uit. Onze stier van vanavond heeft er vast een goed leven gehad, zo gezellig vlak naast zijn leeftijdgenootjes. Vorige week zijn ze allemaal geslacht. Nou, eet smakelijk."

In Nederlandse gezinnen blijven de bordjes vol na zo'n mededeling. De Nederlandse natuurminnende kindertjes worden op slag een paar dagen vegetariër als ze merken dat vlees ooit kop, ingewanden en een beklemd bioindustrieel bestaan heeft gehad. Maar in de Franse documentaire 2001, L'odyssée de l'assiette die de RVU vanavond uitzendt wordt het Franse vleestraceersysteem geroemd (demonstratie op www.soviba.fr). De klant kan in de supermarkt een nummer op het etiket van zijn voorverpakte biefstukjes intikken op een informatiezuil naast de versvleesvitrine. Het nummer correspondeert met een oorflapnummer en zo verschijnen paspoortgegevens van de koe waar de vrijgeprepareerde billen ooit aan toebehoorden: geslacht, leeftijd bij overlijden en ras. Ook een fotootje van de boer en gegevens over het bedrijf waar het dier werd gemest zijn beschikbaar. De documentaire over de toekomst van ons voedsel geeft een goed inzicht in veranderende Franse en vooral Amerikaanse (waar alle veranderingen op voedselgebied beginnen en waar de documentairemakers dus heentrokken) alledaagse eetculturen. De verschillen met Nederland moet u verder zelf bedenken.

Een Amerikaanse culinair journaliste verwoordt wat haar landgenoten verlangen: "De mensen willen de voedingsmiddelen niet meer schoonmaken en niet meer koken. Het moet allemaal snel op tafel staan." Alleen nog maar opeten, dat is het parool. De Franse programmamakers zijn vooral op zoek naar de waarheid achter de reclameboodschappen die benadrukken dat industrieel voedsel ambachtelijk bereid is. Hen interesseert of het betrouwbaar en lekker is.

Een industrieel-ambachtelijk bereide sauce bolognese - ontdekken ze - ziet er uit als een worst. De rondleider in de fabriek vol roestvrijstalen apparatuur haalt hem uit de diepvries en snijdt er op de snijmachine wat dunne plakjes af. Alsof hij worst op brood wil. Hij legt de plakjes op een kartonnen bordje en zet dat in de magnetron. Even later zijn de plakjes gesmolten tot een bordje vol warme bolognaisesaus. Met stukjes ui, geen probleem en als plakje makkelijk te doseren.

Op de vraag of dat allemaal wel lekker is, en - speciaal voor de Franse documentairemakers belangrijk - culinair verantwoord antwoordt de Amerikaanse journaliste dat de educatie in de industriële grootkeuken onder controle staat van de CIA. Bij navraag blijkt ze Culinary Institute of America te bedoelen.

De CIA (www.ciachef.edu) heeft een onderafdeling, de FBI. FBI staat in deze wereld voor Food and Beverage Institute. Daar kun je als professional in de grootkeuken instructieve video's bestellen. Onder andere een over de bereiding van Italiaanse tomatensauzen. De Bolognesediepvriesworst zal dus wel een ontdekking van de FBI en de CIA zijn. Dat versterkt het beeld van een geheimzinnige, snelveranderende wereld die ons bordje vult. De Franse programmamakers lichten vanavond een tipje van de sluier op.

Wat je op je bordje krijgt (2001, L'odyssée de l'assiette), Ned.3 23.05-23.55u.