NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Hans Beerekamp
Na elf uur kun je niet meer met de Girotelcomputer communiceren en na enen is er in heel Nederland geen nachtwinkel meer open, maar sinds enige tijd kan je na een avondje stappen nog wel in doorlopende herhalingen op Nederland 2, SBS6 en VRT- TV1 van het nieuws van de dag kennis nemen.

SBS en Veronica larderen hun nachtuitzendingen met weinig aan de verbeelding overlatende commercials voor sekstelefoonlijnen ('nul negen nul zes nul vijf nul negen, dat is een lekker nummertje!') en waterbedden. Wie op dat uur nog kijkt, wil juist niet naar bed, zou je denken, en heeft meer baat bij de herhaling van Het Hart van Nederland, het dorpspompnieuws van SBS6. De Telegraaf en de gratis treinkrantjes zijn intellectuele vrijhavens in vergelijking met Het Hart van Nederland, maar ik heb wel een zwak voor die stoet van schietpartijen, uitslaande branden, vermiste meisjes en de elke zomer onvermijdelijke graancirkels. Die van een boer uit Nieuwerkerk in Zeeland is voor twee gulden vijftig te bezichtigen, terwijl hij toch de eerste is om toe te geven dat er geen buitenaardse bezoeker aan te pas is gekomen. Op de naamdag van de Heilige Anna, moeder van Jezus, bezocht een groep Amsterdamse vrouwen haar kapel in het Brabantse Molenschot om een kaarsje te branden ter verkrijging van een partner. De Enschedese wethouder welzijn, die een speciale leenbank wil openen voor jongeren met grote schulden, zodat ze niet in de criminaliteit zullen vervallen, haalde zelfs het NOS-Journaal. Dat besteedde ook als enige kort aandacht aan de affaire rond de historicus die zijn eigen oorlogsverleden onderzocht, een onderwerp waar ik dan op zo'n komkommeravond wel eens wat collega- geschiedkundigen over zou willen zien debatteren, maar volgens NIOD- directeur Blom bestaat de affaire alleen maar door de commotie in de pers. Sommige journalisten blazen ook alles op, in plaats van graancirkels te onderzoeken.

De dorpspomptrend in televisieland is in gang gezet door het succes van de regionale zenders. Het Amsterdamse AT5 is door zijn hoofdstedelijke uitstraling uitgegroeid tot hofleverancier van de landelijke omroepen, en beheerst de kunst van het verslaan van zwembadsluitingen en door de politie verstoorde verjaardagsfeestjes als geen ander. Ook zag ik daar gisteravond het enige spontane televisievraaggesprek. In tegenstelling tot bij voorbeeld Jan van den Bosch, die voor de EO in Zomervogels op bezoek gaat bij bizarre types, of Rik Felderhof die voor de NCRV in een Zuid-Franse villa snobistische gesprekjes voert met quasi- celebrities, praat Joost van Krieken bij AT5 in De zwoele stad op normale toon, en zonder camerafoefjes, met zijn gasten, dit keer de acteurs Peter Blok en Yvonne van den Hurk uit Pleidooi.

Na de advocaten en de bankiers (Oud Geld) konden de makelaars niet achterblijven als televisiegenieke beroepsgroep. Er waren gisteren zelfs twee documentaireseries te zien over de handel in onroerend goed. Net5 kocht een negendelige Engelse docusoap, waarvan de originele titel ons onthouden wordt (zoals bekend verstaan televisiekijkers geen Engels) en die wordt uitgezonden als Het makelaarskantoor. Volgens de regels van het genre wordt de aandacht vooral gericht op kwesties van persoonlijke aard. Zal de Hindoestaanse leerling-makelaar zich weten te handhaven, ook al kreeg hij een schriftelijke waarschuwing voor te laat op kantoor verschijnen? En heeft de vrouw van de baas een solovakantie in Spanje goed doorstaan?

Veel leerzamer is de herhaling van de NCRV-documentaireserie In Holland staat een huis van Jelle Peter de Ruiter uit 1997. In een korte coda wordt getoond hoe het de managementstrainer en zijn vrouw sindsdien is vergaan met de verbouwing van hun Drentse boerderij. Het werd een droomhuis, waar mevrouw 'met paarden rommelt', maar meneer is nog steeds meer dan veertig uur per week ('zeg maar tachtig', bitst zijn echtgenote) bezig hun welstand te verdienen. De discussie over de frequentie van hun 'wekelijkse' gezamenlijke ritje te paard is dan toch net weer televisie van een ander gehalte dan in een docusoap.