NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Hendrik Spiering
Een idioot idee is het, om in vijf historische verhaaltjes het menselijk bestaan te willen uitdrukken. Zelfs wanneer de energieke komiek Robin Williams de hoofdrol speelt.

En dus zwalkt de film Being Human (1994) van holbewoner naar Romein en via een Portugees in de Sahara tot aan een eigentijdse New Yorkse schlemiel - dit alles verpakt in een wazig, overpretentieus kader. Getuige de maffe dialoog aan het begin, moet het hier gaan om 'een verhaal van een verhaal dat niet weet hoe het moet beginnen'. Het is 'het verhaal van iedereen'. Jaja, dat zal best, al is het wel jammer voor die 'iedereen'. Want de voornaamste boodschap van deze film is dat de mens een vage sukkel is èn dat je je kinderen maar beter niet in de steek kunt laten. En oh ja, jongetjes van een jaar of negen hebben soms een omhelzing nodig, blijkt aan het slot. En er is ook iets met slaven en meesters en vrijheid, maar wat? Maar goed, ook een tot mislukken gedoemd idee kan wat opleveren. En het moet gezegd: Being Human wordt steeds beter. Niet dat de boodschap helderder wordt, maar sommige verhalen blijven je toch bij. Het eerste verhaal kun je maar beter vergeten. Vage holbewoner met onduidelijke bezigheden verliest vrouw en kinderen aan vikingachtige overvallers die hem aanvankelijk willen offeren maar dan toch weer met rust laten, om half-religieuze redenen die in verband staan met een berg stenen. Huh? Maar dan, floep!, zijn we ineens in een Romeins stadje. De betekenis blijft een raadsel, maar het verhaal over de slaaf en zijn slappe meester die zelfmoord moet plegen en zijn 'lievelingsslaaf' wil meeslepen in die ondergang, is wèl spannend. Het zestiende-eeuwse verhaal is het best. Want de setting is geweldig. Een Portugees schip lijdt schipbreuk en een hele meute edelen, nonnen en huisslaven spoelt aan op de kust van Afrika: aan de rand van de Sahara. Als een aantal mannen probeert te vluchten met het laatste water en brood, laat de twijfelende opperbevelhebber twee van hen ophangen aan het enorme kruis dat zo ongeveer het eerste is dat de schipbreukelingen op het strand hebben opgericht. Als de Portugezen vervolgens in contact komen met leden van een armoedige woestijnstam, laten deze fijntjes weten dat ze niet gesteld zijn op mensenoffers. Egoïsme, vertwijfeling, stupiditeit en zelfopoffering: pas in dit portret van een absurde samenleving op de grens van oceaan en zandwoestijn biedt Being Human een interessante kijk op de condition humaine, waar het toch allemaal om begonnen is. En ach, dat gezien hebbend kun je ook het laatste verhaal nog wel uitzitten, dat begint met een Griekse vrouw die met toiletpot en al door de vloer zakt. En Robin Williams krijgt de schuld.

Being Human (Bill Forsyth, VS, 1994), RTL5, 20.30-22.40u.