NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

ARJEN SCHREUDER
Als het de bedoeling van de RVU is geweest om de levensfilosofie van cabaretier Youp van 't Hek eindelijk eens in compacte vorm de luie televisiekijker voor te schotelen, dan is ze dat middels het interview van Martin Simek gelukt. Na drie kwartier zuigend vragen, zoals we van Simek gewend zijn, weten we grosso modo wat de komiek van het leven vindt. De vraag is of we van een komiek een levensfilosofie willen horen. Maar ja, gelukkig valt er tussen alle serieuze vragen toch nog wat te lachen.

Het echte geluk, zegt Van 't Hek, is niet dat je rondrijdt in een Porsche of woont in een groot huis. Ook niet dat je met dure kennissen in een skybox naar Ajax zit te kijken. Of dat je met z'n allen in de tram zit na een bezoek aan de huishoudbeurs, plastic tassen meezeulend vol gratis rommel die je daar hebt gekregen. Het echte geluk is ook zeker niet dat je met z'n allen elk jaar naar Torremolinos op vakantie gaat om daar de kust eens lekker te verpesten. Al dat soort dingen is eigenlijk alleen maar zielig. Dat soort geluk, zegt Youp, is om droef van te worden.

Het is niet zo dat Van 't Hek zichzelf van dat soort gedrag uitsluit. Hij heeft ook een groot pak boter op zijn hoofd. En we moeten ook niet denken dat de mensen die zijn voorstellingen bezoeken niet aan dat soort zielig gedrag meedoen. Hij wil er alleen maar mee zeggen dat het eigenlijk helemaal niet zo erg is als dat soort geluk verstoord wordt. En dat je als cabaretier dat best eens flink belachelijk mag maken, de mensen te kakken mag zetten.

Het echte geluk, zegt Youp tegen interviewer Simek in de schouwburg van Antwerpen, is het leven, je gezondheid, het feit dat je een lieve vrouw en een stel kinderen hebt. Elke avond belt Youp kort voor de voorstelling met z'n kinderen. ,,Ook als ze op dat moment naar Freek de Jonge op televisie zitten te kijken?'' vraagt Simek stout. Nee, daar kijken ze nog niet naar. En als Youp thuiskomt, dekt hij zijn kinderen toe: daar ben je vader voor. Als dat soort geluk wordt verstoord, zegt Van 't Hek, dan is de ellende niet te overzien, dan is het heel goed te begrijpen dat je gaat drinken. Dan ontstaat er een soort waarheid die de kern van het droevige leven raakt. Je ziet dat bij kinderen die kanker hebben, kinderen die hij in ziekenhuizen bezoekt. Zelf heeft hij zojuist een moeilijke en verwarrende periode in zijn leven achter de rug. Van 't Hek wil er niet meer over zeggen dan dat hij er met zijn vrouw en een stel vrienden over heeft gepraat, mensen die hem gewaarschuwd hebben.

Interessant aan de uitzending is hoe gaandeweg het interview op het podium in Antwerpen de verhoudingen tussen beiden zich wijzigen. In het begin staat Van 't Hek als het ware trappelend van ongeduld te wachten op alle boosaardige vragen die hem wellicht gesteld zullen worden. Halverwege zie je het gezicht verstijven, hij wrijft een beetje ongerust over zijn haren, een onzekere blik in de ogen bij weer een persoonlijke, om niet te zeggen verwijtende vraag van Simek. En aan het einde van het gesprek de opluchting dat het best is meegevallen, dat hij nog iets voor zichzelf heeft kunnen houden, dat hij de touwtjes weer in handen heeft kunnen krijgen om zelfs eigenmachtig een einde aan het gesprek te breien met een anekdote over een van zijn optredens. Simek blijft een tikje hulpeloos achter, overwonnen, teruggeworpen op zijn onhandigheid, overgeleverd aan zijn eigen onverwoestbare vooroordelen, zoals al die andere liefhebbers van Youp van 't Hek.

Simek ontmoet! Ned.3, 21.03-22.00u.