K U N S T
|
NIEUWSSELECTIE
|
In: 42 theaters. Voorspelbare verwikkelingen met tweeling
Door HANS BEEREKAMP
Hoewel It Takes Two aangekleed is als een bioscoopfilm, valt de televisieinspiratie duidelijk af te lezen aan het formulekarakter van het scenario, dat zijn titel volgens de heersende mode ontleent aan een klassieke popsong. Vrijwel alles in de film is al eens eerder vertoond; twee door het noodlot samengebrachte identieke 'vreemden' ruilen van plaats. Het op straat wijs geworden weeskind Amanda neemt de plek in van de sprekend op haar lijkende, even oude Alyssa, de al even eenzame dochter van een stinkend rijke weduwnaar, en vice-versa. De verschoppeling laat zich de geneugten smaken van een goed gevulde speelkamer en een vriendelijke oude butler, terwijl het welopgevoede meisje mag ravotten en met eten gooien in de tegenover haar landhuis gesitueerde vakantiekolonie. Bovendien koppelen de beide kinderen de belangrijkste volwassenen in hun leven, de ongelukkige papa (Steve Guttenberg) en de naar geborgenheid smachtende kinderverzorgster in het weeshuis (Kirstie Alley) aan elkaar. De film bevat een snufje Annie, een vleugje Three Men and a Baby, flinke porties The Parent Trap en The Prince and the Pauper en een al vaak eerder vertoonde finale met een op het laatste moment verijdeld huwelijk-met-de-verkeerde. Voor kinderen vanaf een jaar of acht vormt al die voorspelbaarheid geen enkel probleem: misschien zien ze het allemaal voor het eerst, en anders kunnen ze volop genieten van een al vele keren eerder voorgelezen of op de video voorgedraaid verhaal. De Olsen-tweeling ziet er uit om door een ringetje te halen; vooral opa's en oma's zouden zich zulke kleinkinderen wensen.
|
NRC Webpagina's
3 JULI 1996
|
Bovenkant pagina |