NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
LONDEN, 28 JUNI. Hangende schouders, gebogen hoofd, mismoedige oogopslag. Geen duidelijker taal dan lichaamstaal. Wie Stefan Edberg gisteren over de baan zag bewegen, wist dat het einde in zicht was. Wat de Zweedse tennisveteraan ook ondernam, zijn ondergang was onafwendbaar.

Stefan Edberg wilde na veertien jaar op glorieuze wijze afscheid nemen van Wimbledon, maar strandde al in de tweede ronde. Onder een loodgrijs wolkendek kende landgenoot Mikael Tillstrom in de vroege avonduren geen mededogen met de afzwaaiende routinier. Na ruim drieëneenhalf uur klonk het onvermijdelijke Game, set and match, Mister Tillstrom: 4-6, 6-4, 7-6 (7-5) en 6-4.

Wat volgde was een tafereel dat nog lang zal voortleven in de gedachten van vele trouwe Wimbledon-volgers. Tergend langzaam pakte Edberg zijn tas in, daarbij zichtbaar zijn tranen verbijtend. Afwezig staarde hij in het niets om vervolgens onder luid applaus even voor negenen met slepende benen de baan te verlaten. In the twilight of the day, in the twilight of a career, zoals de BBC-commentator zich in een poëtische oprisping liet ontvallen.

Gevoel voor dramatiek is de stoïcijnse Zweed vreemd. Maar de wijze waarop hij 'court one' achter zich liet, was veelzeggend. Een wrange glimlach sierde zijn gezicht. De staande ovatie deed hem zichtbaar goed. Het verzachtte de pijn van het verlies.

Door zijn uitschakeling kwam Edberg niet toe aan zijn vijftigste zege op Wimbledon. Bovendien zou een overwinning op Tillstrom zijn honderdste op gras betekenen, zo becijferden de statistici gisteren aan de vooravond van de Zweeds-Zweedse ontmoeting. Tot cijfermatige mijlpalen kwam het niet, want Edberg slaagde er niet in aan de hooggespannen verwachtingen te voldoen.

Voorafgaand aan het toernooi stonden de Engelse media uitvoerig stil bij het naderende afscheid van de dertigjarige uit Västervik. Niet als een tennisser op zijn retour, welnee, volgens de media behoorde Edberg in zijn laatste optreden op de Londense grasbanen tot het contingent van gevaarlijke outsiders.

Zeker nadat Edberg bijna twee weken geleden de finale bereikte op Queen's, het traditionele voorbereidingstoernooi op Wimbledon. In de eindstrijd verloor hij van zijn oude rivaal Boris Becker, de Duitser met wie hij op Wimbledon menig duel uitvocht. De verloren eindstrijd leverde Edberg op Wimbledon een twaalfde stek op de plaatsingslijst op.

Veertien keer nam Edberg deel aan The Championships, veertien keer oogstte hij lof en bewondering. Zijn naam was de afgelopen jaren onlosmakelijk verbonden met het grootste toernooi ter wereld. Voor de meeste leden van de All England Club gold gentleman Edberg als dé ambassadeur van het evenement. Bovendien woont de Zweed tot genoegen van de Britten al jaren in Londen.

Berusting maakte zich na afloop meester van de tweevoudig Wimbledon-kampioen. ,,Het is bitter, maar eens houdt het op'', zei Edberg. ,,Het is niet het einde van de wereld. Ik heb gedaan wat ik kon en dat was vandaag niet goed genoeg.''

Dat was het understatement van de avond. Edberg grossierde gisteren in opzichtige blunders. Tegen beter weten in stoof hij geregeld naar het net, geforceerd op zoek naar de ommekeer in de partij. In negen van de tien gevallen volgde de deceptie en de lome tred terug naar de baseline.

Edbergs optreden riep bij tijd en wijle medelijden op. Want de man die ooit omschreven werd als de grootmeester van het serve-volleyspel was geen schim meer van de maestro van weleer. Volleren en retourneren leek hij op zijn 'oude dag' plotseling te hebben verleerd.

Of was het de verdienste van zijn tegenstander? Tillstrom is geen hoogvlieger. Niet voor niets weet de vederlichte Zweed liefst 57 man voor zich op de wereldranglijst. Op goede dagen kan Tillstrom echter iedere tennisser tot wanhoop drijven met zijn ontembare vechtlust. Op zulke momenten passeert hij zijn opponenten alsof zij er niet staan en blijkt zijn opslag ineens een geducht wapen. Richard Krajicek ondervond de verborgen krachten van de 24-jarige Zweed twee jaar geleden in de derde ronde op het gravel van Roland Garros.

Het laatste punt was zeker niet de verdienste van Tillstrom. Edbergs laatste klap op Wimbledon belandde in het net. Een afscheid in stijl was hem blijkbaar niet gegeven. Zijn bedwinger nam het later voor Edberg op. ,,Stefan was vroeger mijn grote idool op Wimbledon'', sprak de debutant in Londen.