NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
LONDEN, 26 JUNI. Wie durft te beweren dat tennis in Groot-Brittannië op sterven na dood is? Wie durft te beweren dat het Verenigd Koninkrijk bij gebrek aan topspelers geen waardig gastheer is van 's werelds grootste en belangrijkste tennistoernooi? De duizenden toeschouwers op het centre court leken het gisteren aan iedere voorbijganger te vragen, bedwelmd als ze waren door de overwinning van hun Tim Henman op de winnaar van Roland Garros, Jevgeni Kafelnikov.

Voetballers die na jaren van ogenschijnlijke stilstand ineens presteren. En dat in eigen land. Tennissers van wie velen al niets meer verwachtten, blijken plotseling tot opvallende prestaties in staat. En dat in eigen land. Voor de Britse sportliefhebber ging de hemel gisteren opnieuw een stukje verder open.

Tennis, of beter: toptennis, leeft in Groot-Brittannië. Wie daar niet van wil weten, kan de komende dagen het complex van de All England Club maar beter mijden. Een natie met liefst zeven spelers in de tweede ronde mag door de buitenwacht niet langer als een tweederangs tennisnatie worden versleten.

De nieuwe volksheld heet sinds gisteren Tim Henman, een 21-jarige advocatenzoon uit Oxford met de uitstraling van een ideale schoonzoon. In een enerverende wedstrijd zette hij de Rus Yevgeni Kafelnikov, ruim twee weken geleden winnaar van het grand-slamtoernooi in Parijs, in vijf sets opzij: 7-6 (8-6), 6-3, 6-7 (2-7), 4-6 en 7-5. Na Andre Agassi, Michael Chang, Jim Courier en Arnaud Boetsch, verdween daarmee in de eerste ronde de vijfde geplaatste speler uit het toernooi.

Henman sloeg gisteren op het centre court in drieëneenhalf uur 21 aces. Daarmee deed hij zijn pas verworven bijnaam - Hitman - alle eer aan. Belangrijker was dat Henman met zijn overwinning het startsein gaf voor een staaltje onvervalst chauvinisme. ,,Denk jij werkelijk dat God een Engelsman is'', wilde een van de Engelse verslaggevers na afloop weten. ,,Het is een prettige gedachte dat alles op sportief vlak momenteel zeer voorspoedig verloopt'', antwoordde Henman bescheiden.

Het kunststukje van de nummer 62 van de wereldranglijst vormde het passende slot van wat in de wandelgangen van Wimbledon een historische dag voor het Britse tennis werd genoemd. Colin Beecher, Luke Milligan, Mark Petchey, Greg Rusedski, Danny Sapsford en Chris Wilkinson gingen Henman voor naar de tweede ronde.

Het geluk lacht de Britten toe. Zo overleefde Henman gisteren tegen Kafelnikov in de vijfde set bij een 5-3 achterstand op eigen service twee matchpoints. Met twee aces werkte de Engelsman de wedstrijdpunten weg. Vandaag speelt Henman in de tweede ronde tegen qualifier Sapsford, hetgeen betekent dat een van beiden sowieso de derde ronde bereikt. Henman: ,,Ik moet het niet te lichtzinnig opvatten na deze overwinning. Het zal niet makkelijk worden.''

Twintig jaar geleden bereikten voor het laatst zeven Britse spelers de tweede ronde. Daarna was het lange tijd stil. Eeuwige subtoppers als Jeremy Bates, die maandag afscheid nam van Wimbledon met een nederlaag, konden geen van allen de tijden van wijlen Fred Perry doen herleven. De legendarische tennisser was in 1936 de laatste Engelsman die Wimbledon op zijn naam schreef.

Vorig jaar kondigde de ommekeer zich feitelijk al aan, beweerden de optimisten onder de Britse tenniskenners. Greg Rusedski, de man met de hardste service uit het profcircuit, was de naam van de nieuwe ster. Op Wimbledon drong de tot Engelsman genaturaliseerde Canadees door tot de vierde ronde, waarin hij het hoofd moest buigen voor de latere winnaar Pete Sampras.

Henman viel bij die gelegenheid overigens uit de toon. Hem viel de twijfelachtige eer te beurt om als eerste speler in de roemrijke geschiedenis van Wimbledon te worden gediskwalificeerd. Een in woede weggeslagen bal van Henman raakte een ballenmeisje vol op het hoofd. De officials van de All England Club waren, landgenoot of niet, onverbiddelijk en sloten hem uit van verdere deelname.

De uitsluiting betekende een smet op het familieverleden. Henman stamt uit een beroemde tennisfamilie. Zijn overgrootmoeder, Ellen Stawell-Brown, zou volgens de overleveringen de eerste vrouw zijn geweest die op Wimbledon bovenhands serveerde. Haar dochter, die lid is van de All England Club, zou op haar beurt weer de laatste vrouw zijn geweest die de opslag nog onderhands uitvoerde.

Het Britse tennispubliek smult van dergelijke verhalen, maar lijkt zich sinds gisteren niet langer alleen bij het verleden te hoeven verkneukelen. Football comes home, luidt de slogan van het Europees kampioenschap voetbal in Engeland. Tennis comes home too, hoopte The Independent on Sunday dit weekeinde. Door alle sportieve successen lijkt het net alsof de Engelsen verlost zijn. Voetbal en tennis hebben het Engelse gevoel voor eigenwaarde weer kleur gegeven.