NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: 74 theaters.

Goofy, de stuntelende domme August van Duckstad, in het Nederlands

Een tienerzoon met puberale angsten

Door HANS BEEREKAMP
Vanaf zijn eerste verschijning in 1932 was in de klassieke Disney- cartoons slechts een bijrol weggelegd voor Goofy, de stuntelende en slungelachtige domme August van Duckstad. Ook bij de totstandkoming van zijn eerste speciaal voor de bioscoop vervaardigde lange tekenfilm A Goofy Movie bestond er kennelijk nog weinig vertrouwen in de aantrekkingskracht van de hoofdpersoon.

Regisseur Kevin Lima en zijn voornamelijk in het Parijse Disneyfiliaal gestationeerde animators kregen namelijk opdracht van het hoofdkantoor de aandacht te verleggen naar Goofy's zoon Max. De onbeholpenheid van de figuur werd zo vertaald in puberale angst. Het resultaat is een door de tienerkomedies van John Hughes (en een beetje door Grease en National Lampoon's Vacation) geïnspireerde film over een jongen met de baard in de keel, die nachtmerries heeft over zijn plotseling uit zijn voegen barstende lijf, wanneer hij een meisje ontwaart. Hoewel achterblijvend bij het raffinement van de grote, romantische Disney-tekenfilms is A Goofy Movie helemaal niet slecht. Wie zich instelt op het niveau van een wegwerpkomedie voor een regenachtige zomermiddag, kan er heel wat plezier bij beleven. Het grootste probleem is de langzamerhand tot automatisme verworden beslissing om elke tekenfilm in een Nederlands gesproken versie uit te brengen. De doelgroep van jonge tieners zal zijn neus ophalen voor de verre van vlekkeloze nasynchronisatie en zou veel eerder te porren zijn geweest voor de originele versie. Ook de niet-getekende referentiefilms zijn immers alleen maar bekend met Engelse dialogen en liedjes: John Travolta die Nederlands zingt, dat zou met recht 'goofy' en 'uncool' mogen heten.