LeMond herkent zich in opvolger Armstrong

Greg LeMond was de eerste Amerikaanse wielrenner die wereldkampioen werd en de Tour de France op zijn naam schreef. Gisteren fietste hij met een groep toeristen naar Alpe d'Huez. De 38-jarige LeMond is dik en grijs geworden.

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN

ALPE D'HUEZ, 15 JULI. Op de plek waar hij in 1986 hand in hand met winnaar Bernard Hinault over de finish is gereden, wordt Greg LeMond bedolven door journalisten, fotografen en toeristen. Aan de Avenue du Rif Nel staat een corpulente man met een karakteristieke grijns in het middelpunt van de belangstelling. LeMond heeft de Tour de France drie keer gewonnen. Hij verwacht dat zijn landgenoot Lance Armstrong over twee weken in zijn voetsporen zal treden. "Onze carrières zijn vergelijkbaar. We zijn allebei teruggekomen uit een diep dal."

Armstrong herstelde in 1997 van teelbalkanker. LeMond werd in 1987 getroffen door een geweerschot, nadat zijn zwager hem bij een jachtpartij voor een kalkoen had aangezien. Hij herstelde langzaam na een spoedoperatie waarbij tientallen hagelkorrels werden verwijderd. LeMond zag bleekjes toen hij in 1988 terugkeerde in het peloton. Toch won hij een jaar later de Tour en de wereldtitel. Hij was net als Armstrong een goede tijdrijder en een goede klimmer. Vijf jaar na het einde van zijn wielerloopbaan fietst hij zwalkend door Alpe d'Huez.

"Ik ben vijftien kilo zwaarder geworden, maar dat komt door de toegenomen spierkracht", grapt LeMond temidden van tientallen handtekeningenjagers. De kleine Amerikaan weegt bijna negentig kilo. De vetrollen worden geaccentueerd door een strak, glimmend wielertricot.

Onder zijn helm komen grijze plukken haar tevoorschijn. Onveranderd zijn de brede grijns en de brede kaken. Hij spreekt Frans op typisch Amerikaanse wijze. Zijn Engels is doorspekt met krachttermen. "I am bloody thirsty", zegt hij voor de ingang van een restaurant.

Gregory James LeMond stond als wielrenner bekend om zijn onconventionele levenswijze. Hij dronk bier en cola, at hamburgers en pannenkoeken, en liet zich tijdens het seizoen vergezellen door zijn gehele familie. Hij was misschien een buitenbeentje, maar was tegelijkertijd baanbrekend in de conservatieve wielerwereld. LeMond introduceerde het triatlonstuur in de Tour en de verende voorvork in Parijs-Roubaix. Hij was de eerste grootverdiener met een miljoenencontract. LeMond stond bekend als een geldwolf, maar hij maakte zijn salaris waar. "Ik ben er financieel niet slechter van geworden", zegt hij met een twinkeling in de blauwe ogen.

LeMond is alleen beroemd in West-Europa. Hij heeft de Amerikaanse wielersport slechts voor korte tijd een dienst bewezen. Hij was sportman van het jaar en hij werd gehuldigd op het Witte Huis. Maar in zijn woonplaats Indianapolis is hij een onbekende grootheid. Met milde spot vertelt hij over de neergang van het wielrennen op de weg. "Door mijn prestaties heeft het mountainbiken een enorme impuls gekregen. Ik hoop van harte dat het proces ook nog een keer in omgekeerde volgorde plaats vindt."

LeMond vertelt over de negatieve wielerverhalen in de Amerikaanse pers. Hij hoopt dat een eventuele Tour-zege van Armstrong de geruchten over doping naar de achtergrond verdringen. Zelf werd hij onlangs geconfronteerd met een uitlating van een Limburgse arts, die beweerde dat LeMond het gevaarlijke eiwithormoon EPO heeft ingevoerd in het wielerpeloton. "Bullshit", reageert hij fel. "Ik slikte alleen Vitamine B en Vitamine C. De verdachtmaking is te belachelijk om deze persoon aan te klagen."

Hij toont begrip voor wielrenners die hun prestaties willen verbeteren. "Geen enkele coureur zou doping nemen, als hij er zeker van was dat de andere coureurs het ook niet doen." Hij benadrukt dat niet alleen de wielersport wordt gekenmerkt door verboden middelen. "In het American football is het drugsprobleem vele malen groter, maar daar wordt bijna niet gecontroleerd."

Vol lof spreekt LeMond over zijn mogelijke opvolger, die net als hij veel fysieke tegenslag heeft overwonnen. "Maar Lance is veel sterker uit zijn ziekte tevoorschijn gekomen. Ik was altijd moe en hertstelde veel slechter van een zware inspanning." LeMond ziet ook overeenkomsten met Armstrong. "Geen enkele ploeg had belangstelling voor Lance toen hij van kanker herstelde. Ik heb hetzelfde meegemaakt na mijn jachtongeluk. Daarom kan ik me goed voorstellen hoe groot zijn revanchegevoelens zijn."

LeMond verwacht niet dat Armstrong de gele trui nog uit handen geeft. De Amerikaanse zegetocht zal hij van een afstand volgen. Hij maakt deze week toertochten door Frankrijk met een gezelschap landgenoten. Volgende week keert hij terug naar Indianapolis, waar hij een paar jaar geleden begon met autoracen. "I like speed, I am a risktaker", verklaart hij nader. Op aandringen van zijn echtgenote heeft hij de autosleutels inmiddels weer ingeleverd. "Het was een dure hobby. Mijn vrouw wilde niet dat ik al mijn geld over de balk bleef gooien."