Vals plat

GUUS VAN HOLLAND
Soms springt een toeschouwer op de weg om een foto te nemen van een aanstormende renner, soms om met de renner mee te hollen, hem te duwen, hem moed in te schreeuwen, hem water aan te reiken of over het hoofd te gooien.

En het komt ook wel voor dat boze werknemers van een bepaalde fabriek de karavaan ophouden om renners en volgers ervan te overtuigen dat er meer in de wereld is dan hardfietsen. Maar doorgaans valt het mee met de bemoeizucht van de toeschouwers. Tot dit jaar weinig negatieve rapporten over het publiek. Deze Tour heeft daar verandering in gebracht. Een paar dagen geleden werden de auto's van de Spaanse ploeg Once bekogeld met stenen. Waarom? Misschien waren mensen gewoon teleurgesteld in de Spaanse renners. Eerder werden ook spandoekjes gesignaleerd waarop toeschouwers zich afvroegen of de renners wel zonder doping reden. Mensen met grote injectiespuiten bleven ook niet onopgemerkt. Op een van de bergen waagde een man de Fransman Rinero toe te roepen: 'Gaat het nu beter zonder EPO?' De renner hield meteen in, maar bleef kalm. Gisteren meende een onverlaat het peloton met een spuitbus te moeten bestoken. Enkele renners kregen het spul in hun gezicht en moesten met betraande ogen doorrijden. Sterk en stoer als ze zijn, maakten ze er geen punt van. Tour-renners zijn wat gewend. Ze beseffen dat ze het er zelf naar gemaakt hebben. Wie zoveel slikt, spuit en bedriegt, begrijpt dat hij veel vrienden heeft verloren.