Richard Virenque een pr-machine zonder weerga

Voor het eerst sinds de Tour van 1997 reed Richard Virenque gisteren weer in de bolletjestrui. Over een denkbeeldige rode loper rijdt de omstreden wielrenner naar Parijs.

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW

ALPE D'HUEZ, 15 JULI. Richard is niet de enige Virenque die na afloop van de etappe naar Alpe d'Huez bijna onder de voet wordt gelopen. Ook zijn één jaar oude dochtertje Clara, die begin volgend jaar een broertje of een zusje krijgt, en zijn vrouw Stéphanie lopen risico's in het van Virenque bezeten publiek. Moeder en kind beschikken in de hoogblonde schoonmoeder van de renner over een frle bodyguard. Ze kan niet voorkomen dat wildvreemde vrouwen hun held omhelzen en zoenen. Fietsend naar zijn tegen de berg gelegen Club Med- hotel geniet Richard Virenque van zijn zoveelste bad in de menigte.

Op de Franse nationale feestdag verdedigde Virenque gisteren met succes de bergtrui die hij een dag eerder had veroverd. Het is een vertrouwd gezicht om de 29-jarige renner weer in de witte trui met de rode bolletjes te zien. In dat tricot - volgens cynici de beloning voor de renner met de meeste rode bloedlichaampjes - ging hij in vier achtereenvolgende Ronden van Frankrijk over de eindstreep in Parijs. Van 1994 tot en met '97 was hij de beste klimmer in het peloton. In dat laatste jaar eindigde de in Casablanca geboren Virenque als tweede in het klassement, achter winnaar Jan Ullrich. Doordat zijn toenmalige ploeg Festina vorig jaar uit de Tour werd gezet wegens beschuldigingen van systematisch dopinggebruik, kreeg Virenque niet de kans zijn bolletjestraditie voort te zetten. Dit jaar kan de trui Virenque in zijn Tour van de Revanche niet zoveel schelen. "Ik ben hier voor het algemeen klassement", zegt rugnummer 69. En natuurlijk om al die duizenden Fransen fans langs het parkoers te plezieren. Net als in alle voorgaande etappes werd geen renner zo hartstochtelijk toegejuicht als Virenque. Hij was al hun held voordat hij een jaar geleden in opspraak raakte. Sinds de Tour-directie hem verbood te starten en de internationale wielerunie die maatregel ongedaan maakte, heeft hij in zijn vaderland ongeveer de status van een heilige.

De camper van Polti waarmee de renners van de Italiaanse ploeg meestal naar de start rijden en 's avonds teruggaan naar hun hotel, wordt telkens door honderden fans belegerd. Als ze zijn voornaam scanderen, verschijnt de bergkoning even in de deuropening. Dan lacht hij zijn ondeugende grijns en zwaait hij naar de menigte, als een vorst die zijn volk toewuift.

Virenque leidt niet alleen het bergklassement, de omstreden Fransman voert ook al sinds de proloog in Le Puy du Fou het klassement aan van de renners die de meeste aandacht in de media krijgen, merkte de Tour- verslaggever van Le Monde gisteren op. De in Zwitserland woonachtige renner gaat onbedreigd aan de leiding. Daar heeft hij ook hard aan gewerkt. Enkele weken voor de Tour liet hij een boek het levenslicht zien, Ma Vérité (Mijn Waarheid), waarin hij verslag doet van wat hem sinds die Tour van 1998 overkomen is.

Sinds de dag dat Virenque geheel in het zwart gekleed voor de gezondheidscontrole in Le Puy du Fou arriveerde, gaat er bijna geen minuut voorbij zonder dat een foto van hem wordt gemaakt, een camera draait of hem een vraag wordt gesteld. De Tour-directie had een Ronde van de Hoop voor ogen, het liefst zonder enige associatie met doping. Elke dag vertroebelt Virenque dat beeld.

Virenque leeft in een vreedzame coëxistentie met de Tour-directie. Jean-Claude Killy, voorzitter van de Société de Tour de France, maakte gisteren achter de coulissen van het erepodium een vriendelijk praatje met Virenque. Maar bij vijfvoudig Tour-winnaar Bernard Hinault, ook lid van de Société, kon er slechts een boer-met-kiespijn-glimlach af toen Virenque gisteren een nieuwe bolletjestrui kreeg uitgereikt. Klappen deed hij voor de vorm, heel kort.

Na zijn eerste bergetappe, dinsdag naar Sestriere, was Virenque teleurgesteld. Hij had er zo graag gewonnen. "Maar ik heb in elk geval laten zien dat ik nog niet dood ben." Trots was Virenque dat hij naar de negende plaats in het klassement was gereden, ondanks het slechte weer. Gisteren werd hij in Alpe d'Huez opnieuw zesde, de plaats die hij op ruim tien minuten van Armstrong ook in het algemeen klassement bezet. Het podium in Parijs is volgens Virenque ondanks de rivaliteit van Zülle, Olano en Dufaux, Escartin en Tonkov binnen bereik. En de gele trui, die hij in 1992 in z'n eerste Tour droeg? "Het kan, maar alleen als Armstrong een inzinking krijgt." Tour-directeur Leblanc zou dat als een 'kaakslag' voor de andere renners beschouwen.

Sinds Virenque werd toegelaten tot de Tour, is elke dag voor hem een feest. Om Quatorze Juillet te vieren stak hij gisteravond op Alpe d'Huez vuurwerk af. Een ideetje van ploegleider Gianluigi Stanga, die in Virenque een rijdende pr-machine zonder weerga heeft.