Vals plat

GUUS VAN HOLLAND
Het is stil rondom de held. Een mislukte tijdrit en een spectaculaire val hebben voorlopig een eind gemaakt aan de hype.

Michael Boogerd is even bevrijd van de verstikkende omklemming. Hopelijk zijn de opgefokte geesten van de media en de commercie die hem uit chauvinisme tot favoriet bestempelden, tot bezinning gekomen. Misschien dringt het tot zijn valsbescheiden sponsor door dat hun held een mens is en geen wonderen verricht. Misschien begrijpen tv-, radio- en krantenpers wat ze aanrichten door een fietsende jongeman te aanbidden als een uit de lucht gevallen engel. Vanzelfsprekend wordt een jongeman gestreeld wanneer hij de hele gemobiliseerde natie op zijn hand heeft. Zeker wil hij applaus. Maar wie meldt zich wanneer hij niet meer weet wie hij echt is? De ploegleiding die heimelijk hoopt dat hij meer kan dan hij kan? De sponsor die vooral wil dat zijn naam wordt genoemd? De media die alleen gebaat zijn bij positief en negatief nieuws? De commercie die denkt aan het geld dat zijn imago oplevert? Tevergeefs klopt de held dan aan bij slachtofferhulp. Hij likt zijn wonden, pijnigt zijn hersens en zeurt als een ontroostbaar kind. Weggevallen aandacht zaait paniek. Eenzaam en ten einde raad beseft de held van weleer dat hij op zichzelf is aangewezen. Dat hij zich niets moet aantrekken van mensen die wonderen verwachten. Fietsen op basis van zijn beperkte talenten en winnen als niemand het verwacht, dat is zijn mooiste zege.