|
|
Big Brother maakt opwachting in peloton
LAVAL, 7 JULI. Aan het lijf van Michael Boogerd geen polonaise. Waar een
Tour-favoriet als Lance Armstrong zegt dat hij niet meer kan fietsen
zonder een Low Power Device-portofoon bestaande uit een zendertje en een
oordopje, trekt de onfortuinlijke kopman van Rabobank zonder de
modernste apparatuur door de Ronde van Frankrijk. En dat doet hij niet
alleen omdat hij de hoge stem van ploegleider Theo de Rooy niet te pas
en te onpas wil horen. "Ik houd niet van die dingen." Toch zou de LPD-
portofoon voor Boogerd een uitkomst zijn, meent Henk Jacobs van Jacobs
Breda Electronics, hofleverancier in het wielerpeloton van portofoons en
bijbehorende communicatiemiddelen. "Nu is het zijn knecht Marc Lotz die
een zendertje bij zich heeft en Boogerd van informatie voorziet. Maar
als hij die zelf zou hebben, kan hij nog sneller informatie van zijn
ploegleider ontvangen of zelf doorgeven. Bijvoorbeeld bij een lekke band
of bij valpartijen zoals in de etappe van maandag. Zeker nu hij zo onder
druk staat, kan het hem ook meer rust geven. Ik heb 't er wel eens met
Michael over, maar hij is er heel resoluut in. Hij vindt het voldoende
dat zijn knecht Lotz de apparatuur bij zich draagt."
Jacobs voorziet vijftien van de twintig ploegen in de Tour de France van
zijn producten, waaronder Mapei, US Postal, Telekom en Rabobank. Bij de
Nederlandse ploeg treedt hij ook op als co-sponsor. In totaal heeft hij
bijna zeventig wielerploegen in binnen- en buitenland als klant. Hoewel
er nog steeds principiële tegenstanders zoals Boogerd zijn, zijn de
portofoontjes niet meer weg te denken uit het wielerpeloton. Maar de ene
ploeg hecht er meer waarde aan dan de andere. Bij de Rabobank rijden in
de Ronde van Frankrijk meestal drie renners rond met de geavanceerde en
minuscule apparatuur. Behalve Lotz zijn dat vaak Leon van Bon en Erik
Dekker. Bij US Postal, de ploeg van Armstrong, is elke renner ermee
uitgerust.
In het begin van een etappekoers vindt Armstrong het oordopje dat zowel
de functie van luidspreker als van microfoon vervult irritant, zegt hij
vlak voor de start van de derde etappe, van Nantes naar Laval. "Het is
even vervelend omdat de wind langs je ene oor gaat en je andere oor
geblokkeerd is. Daarna raak je eraan gewend. Bij Motorola maakten we er
al gebruik van, maar daar waren de zenders groot uitgevallen. Ze zijn nu
veel kleiner en lichter. Belangrijk voor de tactiek en als je een
technisch probleem hebt. Dan scheelt het veel tijd." Armstrongs
ploegleider Johan Bruyneel belde gisteren vanuit de koers nog met
leverancier Jacobs. De Belgische oud-renner liet weten dat de nieuwe
oordopjes - zo nieuw dat ze nog nauwelijks getest waren - niet voldeden.
Het geluid was te dof. Of Jacobs zo snel mogelijk voor betere exemplaren
kon zorgen. Mogelijk morgen meldt hij zich weer in de Tour, met nieuwe
oordopjes voor de acht overgebleven renners van US Postal.
Het bereik van de zenders is één tot twee kilometer,
afhankelijk van de omgeving waarin renner en ploegleiderswagen zich
bevinden. De kans dat ploegen elkaar afluisteren, is volgens Jacobs
nihil. Zijn apparatuur beschikt over 2.584 afstemmingsmogelijkheden. In
de werkplaats van Jacobs worden per ploeg frequentie en subtoon
vastgesteld. Alleen bij zijn bedrijf zijn deze gegevens bekend, zodat
een renner die naar een andere ploeg gaat de gevoelige informatie niet
meeneemt naar zijn nieuwe werkgever.
Jacobs maakte de eerste dagen in de Tour van nabij mee. "Als het circus
goed loopt en er geen problemen meer zijn, ga ik weer naar huis." In de
proloog was volgens Jacobs sprake van een primeur. In de helm van Van
Bon had hij een zendertje ingebouwd, een novum bij het tijdrijden. "Bij
tijdrijden is het niet gebruikelijk, maar Leon zag het als een manier om
zichzelf op te laten peppen vanuit de ploegleiderswagen", aldus Jacobs.
Ploegleiders schreeuwen hun renners met een luidspreker op de auto vaak
informatie toe, maar doordat de helm de oren bedekt, hoort de renner
vaak niks. De portofoon ondervangt dat probleem. Motorola was begin
jaren negentig de eerste ploeg die gebruik maakte van koptelefoontjes en
zendapparatuur. "De zender woog in het begin wel 450 gram", zegt Jacobs.
"Maar renners willen dat hun fiets zo licht mogelijk is, dus die waren
niet gemotiveerd om er mee te werken." Het gewicht is flink
teruggebracht. De portofoontjes zijn zo klein als een creditcard, een
centimeter dik en wegen slechts 135 gram. Vandaar dat Jacobs ze
creditcardportofoontjes noemt. Ook Jan Raas raakte snel
geïnteresseerd in de nieuwe apparatuur. "Die ging er al bij Buckler
mee in de slag", herinnert Jacobs zich. Jelle Nijdam was in Nederland de
eerste die een portofoon gebruikte. "Nijdam vond alle heisa maar niks.
Maar nu heeft hij zelf een amateurploeg en die rijdt er ook mee", zegt
Jacobs.
Oud-renner Frans Maassen belde twee maanden geleden naar Jacobs om zijn
Rabobank-juniorenploeg van portofoontjes te voorzien. "Hij was er eerst
tegen, omdat hij vindt dat jonge renners fouten moeten kunnen maken.
Maar nu de concurrentie ze gebruikt, schaft hij ze ook aan", zegt
Jacobs.
Momenteel werkt het Bredase bedrijf aan een Global Positioning System
voor de wielrennerij, waarbij de renner of zijn fiets wordt voorzien van
een chip. Deze GPS-satelliettechnologie moet de ploegleiders straks in
staat stellen op een beeldschermpje te zien waar zijn renners zich
precies bevinden. Zo wordt de greep van 'Big Brother' op het peloton
steeds groter.
Tom Steels was gisteren in Laval opnieuw de snelste sprinter in het
peloton. Maandag had Mapei-renner Steels de tweede etappe in de Tour de
France al op zijn naam geschreven. Gisteren versloeg hij Erik Zabel en
Stuart O'Grady, die respectievelijk tweede en derde werden. Door zijn
overwinning klom Steels in het algemeen klassement naar de tweede
plaats. De Est Jaan Kirsipuu ging vanochtend in Laval voor de tweede dag
van start in de gele trui. Steels won vorig jaar vier Tour-etappes. In
1997 werd de Belg uit de Tour gezet omdat hij in een massasprint een
bidon naar een van zijn concurrenten gooide.
|
NRC Webpagina's 7 juli 1999
|
Bovenkant pagina |
|