De weg terug
DE PRODUCTIE VAN slacht- en
melkvee moet omlaag, is de boodschap van de Europese ministers van
Landbouw aan de verontruste branche. Deze zal er niet van opkijken. De
gemiddelde vraaguitval in de Europese Unie sinds BSE afgelopen maanden
versterkt op het continent opdook, wordt geraamd tussen de 20 en 27
procent.
Zelfs als het consumentenvertrouwen weer zou toenemen, zal het oude peil van de afzet niet meer worden bereikt, is de verwachting.
Iedere ondernemer, ook die in de agrarische sector, weet dat minder
vraag tot minder aanbod moet leiden. Maar het verschil is dat de
doorsnee branche dat karwei zelf klaart. Niet zo de vee- en
vleessector. Daar is men gewend dat het verlossende woord van de
overheid komt, nationaal en Europees.
De ministers van Landbouw vervallen dan ook weer in hun traditionele
rol: plannen bedenken die de sector moeten redden, voor de uitvoering
daarvan de verantwoordelijkheid op zich nemen en de rekening betalen.
In de BSE-crisis zal het gaan om financiering van de geplande
destructie, om prijssteun als de marktprijs niet gehaald wordt, om de
kosten van het testen enz. Een optimistische schatting komt uit op een
extra uitgave van drie miljard euro. Beschikbaar is iets meer dan een
derde van dat bedrag.
EEN VAN DE problemen is dat de Unie op haar top in Berlijn twee jaar
geleden juist een verlaagd plafond heeft aangebracht boven haar
landbouwuitgaven. Dat gebeurde in een poging om, met het zicht op de
uitbreiding met de landbouwstaat Polen, een rem te zetten op de
steevast stijgende kosten van het landbouwbeleid. De gekkekoeienziekte
betekent niet alleen een risico voor de gezondheid van mens en dier,
maar veroorzaakt ook een crisis in de financiering van het
communautaire Europa. Als het plafond van Berlijn niet doorbroken kan
worden, moet het geld bij andere agrarische bestemmingen worden
weggehaald, zoals de gewenste omschakeling naar een
verbruikersvriendelijke landbouw, de voorgenomen overstap naar
schaalverkleining.
Nu al kan worden voorspeld dat de landbouw een zorgenkind blijft.
Tientallen jaren lang is de Europese agrarische sector met heffingen op
invoer, prijsgaranties en subsidies aangemoedigd tot schaalvergroting en
productiviteitsverhoging. De nieuwe landbouwpolitiek zal de weg terug
volgen, maar ook die richting zal de branche niet zonder financiële
ondersteuning kunnen en willen inslaan. De BSE-crisis en de daarop
volgende kopersstaking hebben de problemen aangescherpt. De 'tucht van
de markt', elders tegenwoordig zo populair, wordt op de agrarische
markt slechts met kleine beetjes tegelijk toegelaten.