PAUL DE LEEUW
Eerder verschenen
columns

JL HELDRING
HJAHOFLAND
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
ELSBETH ETTY
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
LEO PRICK

LEEUWENBEKJE

31 maart 2001

Knorren

Ik ben inmiddels vier kilo aangekomen. Het begon afgelopen dinsdag tijdens het kijken naar Big Diet. Ray (veel afgevallen in éénweek) werd gebeld door zijn 'moppiethuis'. Positief ingestelde Ray kreeg de wind van voren. Hij had tijdens het weekendbezoek helemaal geen aandacht besteed aan zijn zoontje.

Die had zijn rapport gekregen en Ray had er amper op gereageerd. Roy was teleurgesteld in papa Ray. Ray's vrouw noemt hem ook moppie. Qua gewicht is het meer mop dan moppie, maar moppie 1 moest huilen en wilde weg uit het Big Diet-huis.

"Geen bodybuilder houdt me tegen", sprak hij nog ferm.

"Nee moppie, ik heb met hem gepraat en het gaat goed", probeerde moppie 2 moppie 1 te sussen.

"Ik ben weg hier hoor. Dan kennen ze me nog niet." Moppie 1 sprak dreigende taal.

Enfin, Moppie moest even bijbeppen met de psychologe. De psychologe constateerde dat Ray's leven natuurlijk in een wervelwind was terechtgekomen en dat hij thuis gemist werd. En toen begon mijn maag te knorren. Daarna werden de dikkerds op hun fitness-conditie getest en dat viel lager uit dan verwacht. De fitness-doos zei: "Het is toch een stukje confrontatie". Een onweerstaanbare vreetbui was het gevolg. Alles nam ik tot mij: een stukje diepvriesmaaltijd, nog half bevroren uit de magnetron. Een stukje vla, leverworst, stukje vingers in de pot mayonaise en de zeven stukjes overgebleven hondenkoekjes.

Maar waarom? Heb even mijn eigen psychologe geraadpleegd via internet en ze zei het kort maar krachtig: "Stukje jaloers." Ben gelijk op mijn nieuwe fiets naar de snackbar gereden. Als je dik bent eet je bijna altijd alleen. Het sociale eten met anderen gaat uitstekend, dan scheppen we maar 1 keer op. Tijdens verjaardagen het gebakje weigeren. De komkommer niet twee keer door de dipsaus halen. Mensen vragen je dan ook: "Ik snap niet dat je zo dik bent." "Nee," zeg je, "ik ook niet". Maar je weet wel beter. Want als je alleen bent dan is het party- time! Alles wat beweegt, binnen een straal van 1 kilometer om je heen, gaat je mond in. Zij zitten daar in het Big Diet-huis met z'n allen te praten over eten en de beheersing om niet te eten. Maar wat als Ray eruit moet vanavond? Komtie thuis bij z'n Moppie en mopperkontje Roy. Ray contra Roy. Moppie 2 gromt tegen Moppie 1. Dat wordt weer een kruisgang richting friteuse. Want iedere depressie wordt in een vreetbui omgezet.

Mijn depressie werd er niet minder om tijdens het kijken naar Barend & Van Dorp. Daar zat de grootste mop: burgemeester Mans. Alle burgemeesters zijn ijdel, grapte hij vrolijk.

Zijn droom was om burgemeester van Amsterdam te worden. Moest daar nog even aan denken toen Cohen het uiteindelijk werd.

"Ik droom ervan om eens een lint door te knippen bij een opening", mopte Mans lachend en hij keek schalks naar Jan Mulder die hem al na de tweede reclamebreak niet-toerekeningsvatbaar had verklaard.

Toen Henk van Dorp iets zei in de trant van 'moet u alsnog aftreden', keek en schudde Mans moedig zijn hoofd. Deze man heeft door de ramp bestaansrecht gekregen. Als het even anders was gegaan had hij nooit bij Barend en Van Dorp gezeten.

Mans heeft het rapport-Oosting al weer verwerkt en zal binnen een jaar solliciteren naar een grotere stad met meer brandhaarden.

Ray zal waarschijnlijk slapen en denken aan het rapport van zijn zoon Roy.

Ik ben voor de spiegel gaan staan en zag in mijn volgevreten kop nog een beschuitje met oranje muisjes naar binnengaan.

Paul de Leeuw