PAUL DE LEEUW
Eerder verschenen
columns

JL HELDRING
HJAHOFLAND
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
ELSBETH ETTY
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
LEO PRICK

LEEUWENBEKJE

10 februari 2001

Beaconstrictor

Ons land is in de greep van de Beaconstrictor. Maxima wordt, listig, als opium voor het volk, in kleine doseringen toegediend. Premier Kok (die woensdag op zijn dromedaris in Eritrea sprekend leek op een deelnemer aan Te land, ter zee en in de lucht) sprak vorige week sussende woorden. 'Nederland kan rustig slapen, de regering waakt.'

Waar hebben Kok en Beatrix het eigenlijk over tijdens hun wekelijkse besprekingen? Spelen ze een potje scrabble? En elke keer als hij wil beginnen over het heikele onderwerp, legt zij net een woord neer als 'stilte', 'zwijgen' of 'maintaindrai' om daarna te wachten op Koks beurt. Maar die tuurt op zijn plankje en kan alleen 'Sharon' maken, niet meer wetende wat dat betekent. Is het die gezellige tante Troelala, negenentwintig lentes jong maar pratend alsof ze al 72 is? Of is het die havik uit Israël - ook al een prima schoonvader voor de Oranjes.

Ondertussen gaat WA door met de volgende, door moeder uitgestippelde, pr-actie. Maxima en hij gaan eet-café-en met de uitvinder van het gele kratje en een fotograaf wordt getipt. Aan tafel wordt schalks gegrinnikt om de ondeugende mopjes van F. Heineken. Maxima verklaart dat haar lievelingsprogramma op tv Spoorloos is en ondertussen zingt het kalfje van Brinkhorst, Laurentien 21, op d'r walkman met René Froger mee: 'You're my number one'. Ze wacht met Tijntje op wat komen gaat.

Het koningshuis kwakkelt wat met de gezondheid. Een beetje Wie van de drie. "Wil diegene die sowieso nog overeind kan komen, nu opstaan?"

Daarom denk ik dat WA en MAX sober zullen trouwen. In stilte, en in Argentinië. Alleen weekblad Privé wordt op de hoogte gesteld. Bea gaat met hoofdredacteur Wilma Nanninga incognito naar de bruiloft. Boven de oceaan verlaat Wilma de plane. Vliegtuigdeuren gaan open die voor anderen gesloten blijven.

En het volk? Ach ja: de kudde makke schapen van Oranje. Afwachten, elkaar beloeren, ondertussen iedere enquêtevraag naar eer en geweten beantwoorden. Voor de rest: zwijgen als het erop aankomt. We zijn namelijk niet zo heldhaftig. Op alle vrijwilligers na zijn wij geen echte helden. Of het moeten de helden in het veroordelen van anderen zijn.

Dat irriteert me ook zo aan het tv-programma Het zwarte schaap. Een zwart schaap wordt geïnterviewd door een gnoe en vervolgens streng aangepakt door een groepje witte schapen verscholen achter een hekje. Willem Aantjes was een echt zwart schaap, maar Ronald Jan Heijn? Meer een gouden kalf. Pim Fortuyn is meer een pantoffeldier. En wie zijn zij die zichzelf bombarderen tot wit schaap?

Het programma zou volgens de formule van Jerry Springer moeten werken. De witten mogen de zwarten aanvallen, de nek afbijten - het liefst zonder security - en al het politiek correct geblaat van het presenterende grijze schaap Diepman, wordt weggepiept.

Een ander schaap in de kudde dat geschoren moet worden is Paul Witteman. Terecht wijst hij op het belachelijk feit dat het actuele zondagmiddag discussieprogramma Buitenhof moet wijken voor het kansloze Davis- cup duel tegen Spanje. Morgen geen Buitenhof maar tennis en een speciale Reiziger in muziek met politiek en, nota bene, Paul Witteman. Waarom niet consequent zijn en elk programmacompromis weigeren, ook al is muziek je passie? Kritiek verandert in gemekker.

Maar het armste schaap van de kudde blijft de oogverblindende Maxima. Haar vader mag wél op het balkon verschijnen tijdens het huwelijk als hij ritueel geslacht wordt. Wat zij vindt van alle commotie? Ze heeft het al tegen haar aanstaande schoonmama gezegd: It takes two to tango!

(www.hethol.nl)

Paul de Leeuw