PAUL DE LEEUW
Eerder verschenen
columns

JL HELDRING
HJAHOFLAND
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
ELSBETH ETTY
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
LEO PRICK

LEEUWENBEKJE

4 november 2000

Keesje

De VARA bestaat 75 jaar en daarom een herinnering:In het derde seizoen van De Schreeuw van de Leeuw zou Gordon een van de hoofdgasten zijn. Hij was net bekend van de wereldhit Kon ik maar even bij je zijn. We hadden al een oud- lerares uitgenodigd (Gordon heeft op school gezeten). Het was niet zijn echte lerares, maar een ingehuurde. Verwarring onder Gordons krullenbosje.

Als redactie wilden we ook iets doen aan die kleine kinderen die maar te pas en te onpas op het Aalsmeerse televisiepodium werden gesleurd. Vaders en moeders, fanatieker in de weer met hun pupillen dan tennis-, voetbal- of kunstschaatsouders, hesen de peuters in push-up-beha's, kantklosten driftig aan kinderlingerie en repeteerden zich een breuk aan de projectie van hun eigen droom. Cindy Laupers, Madonna's, Donna Summers, Luvs... het kwam allemaal voorbij.

Via een goede vriendin kende ik Keesje. We zongen heel vaak Gordon's nummer 1-hit en we bedachten dat het leuk zou zijn om hem heel vals Gordon na te laten doen en dat ik hem eventjes grof op zijn plaats zou zetten. Alles hadden we goed doorgenomen. Met Keesje, zijn ouders, met iedereen, behalve met Gordon.

Tijdens de harde confrontatie lachte Gordon een beetje dommig en hard (wat moet je ook anders) en wij hadden na afloop reuze schik om de grap. De uitzending volgde en iedereen ging tevreden naar bed.

De volgende dag werd ik wakker gemaakt door de wekkerradio. Ik viel midden in een gesprek over Gordon en Keesje. "Schande!" Kortom: "Paul de Leeuw ging echt te ver." Ik ging gewoon mijn zondagse gang en wandelde later naar het Nieuwe de la Mar theater voor mijn voorstelling. Ondertussen stond bij de VARA de telefoon roodgloeiend: "Foute beurt, VARA!! Niet alleen ik, maar vele anderen bij mij in de flat, denken er net zo over!"

Tijdens de pauze van de voorstelling werd ik in de artiestenfoyer gebeld met de mededeling dat het hele team maandagmorgen op het VARA-matje moest verschijnen. Die ochtend waren we wat lacherig. Ik had Gordon 's avonds nog gebeld en hem wéér uitgelegd dat Keesje heus niet echt was. Gordon lachte zichzelf eenzaam en ik hing op. De VARA eiste echter onze verontschuldigingen: "Sorry mensen, het was een grap." In een mum van tijd waren we terug op onze eigen redactie en daar vond een felle discussie plaats: wel of niet excuses aanbieden? Er werd gegild, gelachen, gejankt en toen kwam de brief. De brief waarin werd geschreven dat het een schande was wat wij met Keesje hadden gedaan en wat dit voor kinderen zou betekenen. Om zo'n jongetje zo in het openbaar te vernederen en terecht te stellen. Niet alleen hij dacht er zo over, nee: ook zijn vrouw. Getekend: Aart Staartjes! De kindervriend, de man die Sinterklaas zo verdomd leuk binnenhaalde, wiens haar zo onschuldig wit is. Mijnheer Aart en mevrouw Staartjes waren boos, heel boos.

We kwamen met een compromis: ik zou alleen mijn excuses aan bieden in het Jeugdjournaal. Dat was de doelgroep: het ging tenslotte om hen en verder niets.

Het item werd gedraaid, maar tot onze verbijstering werden we het openingsnieuws van het 6 uur Journaal. Gepresenteerd door Henny Stoel. Gordon is inmiddels homo geworden, Henny anchorvrouw en ik rijker. Maar Keesje?

Keesje heet nu Keez en drumt zeer succesvol en als tie niet te hard drumt, hoor je hem ook nog wel eens zingen onder het mom: iemand moet het doen!

(www.hethol.nl)

Paul de Leeuw