MINISTER VAN DEFENSIE Rumsfeld en zijn plaatsvervanger Wolfowitz hebben in een vraaggesprek met een Britse krant het Rusland van president Poetin aan de muur genageld. "Rusland is een actieve proliferator (verspreider van militair gevoelig materiaal)", zei de bewindsman.

Wolfowitz citeerde zelfs Lenin die heeft verklaard dat de kapitalisten het touw verkopen waaraan wij (de bolsjewieken) ze zullen ophangen. De tweede man van het Pentagon wilde daarmee duidelijk maken dat de zogenoemde 'schurkenstaten' waaraan de Russen leveren, Moskou evenzeer bedreigen als welke andere hoofdstad ook. Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft intussen de Amerikaanse bewindslieden beschuldigd van "openlijk confronterende" uitlatingen.

Het gaat niet om een nieuw vraagstuk. Ook de vorige Amerikaanse regering worstelde met het gegeven dat Rusland (en China) gevoelig conventioneel en nucleair materiaal leverde aan staten die de VS het liefst in quarantaine hou den. Tegen Irak gelden allerhande VN-sancties. Levering van gevoelige zaken zou een schending van die sancties betekenen. Maar Iran en Noord-Korea vormen een categorie apart. De regering-Clinton zocht toenadering tot de regimes daar, maar hield tegelijkertijd de specifiek Amerikaanse sancties tegen deze landen in stand. Op Rusland en op China, zonodig zelfs op bondgenoten, oefende zij zware druk om het Amerikaanse voorbeeld te volgen. Dat is ook wel gebeurd, maar aan Amerikaanse kant is wantrouwen blijven bestaan over de mate waarin potentiële leveranciers van gevoelig materiaal zich aan hun belofte hielden.

UIT DE UITSPRAKEN van Rumsfeld en Wolfowitz kan worden afgeleid dat in Washington geen twijfels meer bestaan aan wat daar als Russische kwade trouw wordt beschouwd. Met terugwerkende kracht betekenen die uitlatingen ook dat uit het Clinton-tijdperk stammend beleid om de Russen met financiële en andere steun te weerhouden van hun omstreden praktijken, volgens de nieuwe regering niet deugde en dus zijn langste tijd heeft gehad. Dat dit in Moskou als confrontatiepolitiek wordt opgevat, zal Washington vermoedelijk niet op andere gedachten brengen.