NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
In Nova was de portretfoto van de oude Zorreguieta enigszins wit gerasterd zodat hij als een bleke weerwolf schuin achter het gelaat van Willem Alexander dreigde. Elk moment kan hij een kreet uitslaan waarna er op de Nederlandse televisie een wilde nieuwspaniek ontstaat, een etmaal van commentaren, analyses, gesprekken, verklaringen en reacties.

Dan wordt het weer een tijdje rustig. Personeelsleden van de RVD, premier Kok en diplomaten in Buenos Aires moeten hem met vereende krachten proberen in te houden, zoals bij een theatrale worstelwedstrijd. Gisteren leek Zorreguieta zich even niet te kunnen beheersen op een onschuldig vraagje van een Spaanstalige journalist bij Nova. Betreurt u ook wat er is gebeurd? vroeg hij naar aanleiding van de uitlatingen van Videla dat hij de doden onder zijn regime betreurde. Je hoorde aan de andere kant het gerommel dat aan een vulkaanuitbarsting voorafgaat. Hij zou de vraag zowaar gaan beantwoorden. Nieuws. "Uiteraard", zei hij snel. Toen werd het even stil. "... Dat was..", kwam er nog uit... Na...", en ongetwijfeld wilde hij zoals Videla gaan uitweiden over de onvermijdelijkheid van de repressie, zoals een beul de onvermijdelijkheid van het doodvonnis betreurt. Maar plotseling bedacht Zorreguieta zich, de stop ging er weer op en hij zei: "Later neem ik nog wel contact met u op." Hij kon er "wegens de familiesituatie" niets over zeggen, maar ,op een later later tijdstip kan het er wel van komen".

Later? Na een eventueel huwelijk van zijn dochter? Wat zal hij dan gaan zeggen over generaal Videla? Diplomatiek Nederland moet deze opmerking met afgrijzen hebben aangehoord. Ook het tijdelijk naar adem happen van Prins Willem Alexander in New York wees op getergdheid tot het uiterste. "Een erezaak", analyseerde media-historicus Henri Beunders in Netwerk en familie-eer speelt in Argentinië een grotere rol dan in Nederland. Prins Willem Alexander en de Zorreguieta's vinden dat er groot onrecht wordt gedaan en dat het héle verhaal van de Argentijnse dictatuur niet wordt verteld. Journalisten prikken en zuigen om de lavastroom van ergernissen los te laten. Het is een noodzakelijke maar wrede rol, want de media die de uitspraken hebben ontlokt, tonen zich niet dankbaar voor het nieuws maar gaan over tot veroordeling van hun bron via andere zegslieden. Zo werkt de industrie. Een vorm van professioneel pestgedrag, zoals de woedende klasgenoot die eerst vriendelijk tot uitspraken wordt verlokt om vervolgens te worden uitgelachen. Een professionele nieuwsbron houdt in zo'n situatie de lippen stijf op elkaar. Zo niet Prins Willem Alexander. In het televisie-nieuwsgesprek dat Nova uitzond, zag je hem verbeten zijn drift inslikken op het geraffineerde spervuur van een groepje televisiejournalisten in de trant van "Persoonlijke vraag, wat doet het met u?", "Vindt u de discussie vervelend?", "Wat betekent voor u, voor u persoonlijk u bent eigenlijk machteloos, u kunt er weinig over zeggen?" Hij probeerde zich te beheersen maar dacht verstandig te zijn door zijn eerdere verwijzing aan de schrijvende pers naar de brief in La Nacion uit te leggen. "Ik heb er niets mee te maken maar ik verwijs alleen naar een open bron", zei hij over de brief die later van Videla bleek te zijn. De biograaf van Videla zei door de telefoon in Netwerk dat Videla zich van zijn advocaten in die brief van zijn eerdere uitlatingen voor de biografie moest distantiëren omdat ze hem te zeer zouden belasten bij rechtszaken. Later bij Barend en Van Dorp ging de discussie door in een gesprek met Irene Diependaal, "kenner van het koningshuis" en schrijfster van een boek over "Emily en de verloving die niet doorging". Over een familie van wie alle intimiteiten politieke betekenis hebben. Op de achtergrond was een zwart-wit foto geprojecteerd van een knappe, jonge glimlachende Jorge Zorreguieta naast Videla van toen. Een geuniformeerde, magere, besnorde caudillo die elk moment in drift leek te exploderen.