NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Verloedert de publieke televisie? Daar is dit weekeinde een debatje over ontstaan naar aanleiding van de TV-Kapper van de TROS, waar roddelspecialiste Hummie van de Tonnekreek de kijkcijfers moet redden. De kappersklanten zouden een inkijkje moeten geven in het dagelijkse leven.

Vrijdag zag ik vrouwen praten over hun vroegere dilemma al of geen abortus, ...nou, toch maar geen abortus, dachten ze, en nu hebben ze een kind, hoera. Vaak roddelen de kappers over elkaar in plaats van de klanten te ondervragen. Het is een goedkoop Endemolletje in zuurstokvideokleuren dat beter thuishoort bij RTL, of SBS. Van de Tonnekreek was zo effectief met sensatie dat één tv-kapper met zijn partner is ondergedoken wegens artikelen in Privé en Weekend over een mogelijk escortverleden in Breda. De ouders van de tv- kapper zijn ook bang. Raymond van den Boogaard die dit in deze krant beschreef, citeerde een aantal Kamerleden die kritisch waren over dit soort tv. Daar kwam bij dat de AVRO door het NOS-bestuur werd gekapitteld, niet wegens ontbrekende kwaliteit maar wegens te lage verwachte kijkcijfers. Daarop stelde het geërgerde D66-Kamerlid Bert Bakker voor om de drie netten tot twee terug te brengen voor bundeling van de krachten. Dan is er ook geen reclame-onderbreking nodig. TV zonder reclame zie ik wel zitten, zoals bij de BBC of de Belgische VRT. In Amerika had ik al geen geduld voor de zeurderige reclamepauzes. Door reclame te schrappen krijgt de publieke televisie een concurrentievoordeel zonder diep te hoeven bukken. Toch vind ik verloederen een te zwaar woord voor de publieke tv. Er mankeert veel en daar wijs ik graag op maar er gaat ook veel goed. Door samenwerking tussen de omroepen zijn actualiteitenrubrieken verbeterd. Er wordt beter televisiedrama geschreven. Soms ben ik als kijkende belastingbetaler trots op ons gezamenlijke bezit. Dat was gisteren bij het veelbelovende begin van de satirische sciencefictionserie Leven en dood van Quidam Quidam over "de staat op maat". De publieke omroep moet niet de commerciële nadoen. Maar de Tweede Kamer heeft daar zelf aan meegewerkt door verlaging van de ledennorm voor omroepen om de verloederde programma's van BNN toe te laten. Nu maakt BNN ook goede programma's die andere omroepen net zo goed hadden kunnen maken. Publieke televisie hoort decorum te bewaren en als voorbeeld te dienen voor de commerciële. RTL-nieuws had het Journaal om zich aan op te trekken en tegen af te zetten. Het maken van platte kijkcijfertrekkers is geen overheidstaak maar voor goede programma's zijn hoge kijkcijfers altijd meegenomen. Publieke debatten in Het Lagerhuis verheffen het volk. Zonder publieke televisie zou het debat magerder zijn. Gisteren zat ik met voldoening te kijken naar Buitenhof dat het Nederlands sprekende Duitse Bondsdaglid P. Altmaier (CDU) en F. Talhoui van het Belgische groenlinkse Agalev met minderhedenminister van Boxtel liet discussiëren over asielzoekers. De buitenlanders lagen in denken mijlenver voor op Van Boxtel. Deze uitspraak van Talhoui waar het eigenlijk om draait: "Voor veel landen is de asielprocedure eigenlijk ook een immigratieprocedure." Geen andere manier om een land binnen te komen. Talhoui en Altmaier bleken redelijk op een lijn te zitten met hun wens tot een Europees immigratiebeleid maar Van Boxtel had het er niet van terug. "Moeten we naast het asiel ook een ander loket openen voor immigratie?", vroeg Rob Trip hem. En Van Boxtel van wie de typisch Hollandse begrippen stigmatisering, verkeerde beeldvorming, uit onverdachte hoek (burgemeester Wallage) en gevaarlijk (praten over criminaliteit) moeiteloos van de lippen waren gerold, had geen antwoord op deze hoofdvraag. Hij had het liever alleen over asiel, lakmoesproef voor goed en fout, motief om immigranten jarenlang te interneren en geestelijk te martelen met het besluiteloze Nederlandse geweten. Een verloederde situatie waar Buitenhof gisteren een kwartiertje verlichting in bracht.

( a d v e r t e n t i e s )