In Den Haag vonden gisteren weer de jaarlijkse audities voor het Nederlands Dans Theater II plaats. Tussen bakvis en vrouw in, hopen honderden meisjes ballerina te worden bij een van de beste gezelschappen ter wereld.

Door INGRID VAN FRANKENHUYZEN

DEN HAAG, 22 JAN. Het zijn vooral de meisjes die elkaar met dodelijk afgunstige blikken bekijken tijdens het rekken en strekken. De jongens warmen hun spieren op, meer voor zichzelf dan voor de anderen. Zij hebben dan ook minder concurrentie te vrezen omdat ze riant in de minderheid zijn: van de 250 jongeren die auditie doen voor een felbegeerde plaats bij de junioren van het Nederlands Dans Theater, zijn er 54 van het mannelijk geslacht. En de 200 meisjes vechten net als de jongens om 4 plaatsen. De jaarlijkse audities zijn een fenomeen en de dansers komen van verre. Een moeder is met haar dochter speciaal voor deze soms zenuwslepende gelegenheid vanuit Honolulu naar Den Haag gekomen, een Britse vader heeft zijn leven bijna op het spel gezet om auto en dochter door de sneeuwbuien heen ter plaatse te krijgen. In de kantine scheppen drie stug doorrokende Franse vaders op over het kunnen van hun kinderen. Alsof het om tennis gaat, ware het niet dat een danser nooit rijk wordt en een CAO-salaris bij het NDT het hoogst haalbare is. Maar dat is dan ook de droom waarvoor de Japanse, Braziliaanse, Roemeense of Nederlandse meisjes en jongens komen: dansen bij een van de beste gezelschappen ter wereld.

Fransman Medhi Walerski deed vorig jaar ook mee, maar werd toen niet uitverkoren omdat hij volgens eigen zeggen veel te zenuwachtig was geweest. Dit jaar probeert hij het weer en doet hij mee voor de lol, ook al is het als bijna 21-jarige zijn laatste kans. Hij oogst tijdens de drie kwartier klassieke balletles inderdaad ontspannen en lijkt alles in zich te hebben van een ware NDT-danser: expressiviteit en kracht, snelheid en souplesse en een fabelachtige techniek. Maar die hebben de andere jongens ook. Aan het einde van de pittige les mogen er vier dansers meedoen aan de tweede ronde. Het is 11 uur 's ochtends en vanmiddag om 4 uur is Medhi Walerski weer aan de beurt. Hij heeft tot zijn verbazing de eerste selectieronde overleefd.

In de eerste rondes sneuvelen de deelnemers bij bosjes. Meekijkende dansers, fotografen en ondersteunend personeel gaan weddenschappen aan wie door zal mogen en wie niet, maar niemand doorziet het systeem van de selectiecommissie van het NDT (met o.a. Jirí Kylián en Gerarld Tibbs). Toch is duidelijk dat legio meisjes beter zou passen in 'Zwanenmeren' dan in 'Stamping Grounds'; de knotjesdichtheid is dan ook veel te hoog voor een modern gezelschap als het Nederlands Dans Theater. En sommigen zijn fysiek, technisch en qua persoonlijkheid nog zo pril dat ze eerst nog moeten groeien om een serieuze gegadigde te worden. In de kleedkamers wordt geprobeerd de teleurstelling over de afwijzing zo professioneel en gelaten mogelijk te ondergaan. Alleen uit de wc komt een ballerina met rood betraande ogen. De van 250 overgebleven 30 kandidaten voor de tweede ronde, de moderne les, zijn eveneens professioneel beheerst al schreeuwt een blije Nederlandse hard in haar mobieltje dat ze ronde 1 doorstaan heeft.

Het is half zes 's avonds wanneer eindelijk de moderne les begint. De dansers worden in het diepe gegooid en in rap tempo moeten ze razendsnelle combinaties dansen. De Nederlandse Anandi Vinken die haar opleiding bij de Nationale Ballet Academie genoot, baalt zichtbaar als ze zich in haar bewegingen vergist. Maar volgens omstanders maakt ze een goede kans: ze is eigen, beweegt vloeiend elegant en explodeert waar het moet. Ballerina's met kloten, daar zoeken ze naar bij het Nederlands Dans Theater. Na de les blijken de solo's die iedereen had moeten instuderen door tijdgebrek te vervallen. De moderne les is nu de meesterproef geworden. Iedereen mag zich daarom gaan wassen en aankleden in afwachting van het grote moment waarop de acht aspirant- leden bekend gemaakt worden. Het duurt lang, schrikbarend lang en in de studio ademen 30 jongens en meisjes warme tweedehands lucht in. Waar blijft de 'jury'? De een doet alsof hij een boek leest, de ander alsof hij slaapt maar zodra artistiek leider van de junioren, Gerald Tibbs, de deurklink omlaag drukt, is iedereen alert. Snel noemt hij de namen. Medhi Wakerski en Anandi Vinken behoren tot de gelukkigen, samen met een Tjechische, een Italiaanse, een Amerikaan, een Belg en Spaanse. Doorstaan zij de medische keuring en de persoonlijke gesprekken, dan zullen zij komend seizoen deel uit maken van NDT II. Een afgewezen huilende danseres vlucht weg voor de fotograaf. In de wc zegt ze moedig: volgend jaar weer een kans. Voorlopig moet ze het doen met een door honderden gekoesterde droom.

( a d v e r t e n t i e s )