U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
Klik hier
N R C   H A N D E L S B L A D  -  R A D I O  &   T E L E V I S I E
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

 NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 


S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Joe Kidd

FRANK NOË
Een western die zo trouw gehoorzaamt aan de regels van het genre als Joe Kidd roept vragen op. Is het ironisch, is het een pastiche? Het scenario is van de bekende detectiveschrijver Elmore Leonard. Met Joe Kidd lijkt hij te zeggen: oké jullie willen een doorsnee western? Die kunnen jullie krijgen.

Maar ondertussen besloot hij alle clichés zo aan te zetten dat hij er toch nog enig plezier aan kon beleven. Joe Kidd werd geregisseerd door John Sturges, maker van vele klassieke westerns. Voor hem was het waarschijnlijk gewoon een volgende film.

Alles in Joe Kidd is volgens het boekje. Vanaf de westernstyle letters van de titelrol, tot het laatste shot waarin de held Clint Eastwood het beeld uitrijdt, de lege vlakte op, voldoet het allemaal aan de ongeschreven wetten. Uiteraard draait het verhaal om goed en kwaad. Clint Eastwood is op en top cliché als de zwijgzame eenling met het moreel kompas onwrikbaar op goed gericht - ongeacht de letter van de wet. Maar in zijn stille actie om de productie van binnenuit te saboteren overdrijft Leonard het personage. Als een pastoor in opperste nood bij Eastwood komt met het morele dilemma wie van de gijzelaars hij moet aanwijzen om geëxecuteerd te worden, antwoordt Clint doodleuk: "We zien wel."

Ook de traditionele vrouwonvriendelijkheid wordt extra ver doorgetrokken. De vriendin van de schurk werpt zich bij de eerste ontmoeting na exact tien seconden in Eastwoods armen. Dat is zelfs voor de meeste macho's wat snel. En ook de indianenhoofdman doet mee: "Ik heb je voor koude nachten en lange saaie dagen, niet om je te horen praten", zegt hij tegen zijn vriendin.

Naast wat aardige natuurbeelden heeft de film als hoogtepunten een trein die een café binnenrijdt, de subtiele grimassen van Eastwood en grappige jaren zeventig kapsels onder cowboyhoeden. Van het gebruikelijke vuurgevecht rond de kerk heeft Sturges weinig weten te maken. De scène die twee keer terugkomt is niet meer dan: mannetje op het dak, mannetje beneden. Beneden is goed. Beneden schiet boven. Boven stort omlaag. Geen erg opwindende choreografie.

Joe Kidd (VS, 1972), SBS6, 20.30-22.00u.

NRC Webpagina's
9 JANUARI 2001


( a d v e r t e n t i e s )

Klik hier

Klik hier

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad