NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

MARTIJN MEIJER
"Texas is uniek in de Verenigde Staten. Er is daar een soort raciale en etnische oorlog die tot vandaag voortduurt. Dat is het duidelijkst rond de grens tussen Texas en Mexico." Aldus regisseur John Sayles in een interview over zijn film Lone Star (1996), die zich afspeelt in een fictief Texaans grensstadje.

De titel 'Lone star' slaat niet alleen op de ster van de Texaanse vlag, ook op de badge van de door illegale immigranten gevreesde sheriff. John Sayles werkte als schrijver mee aan grote publieksfilms als Apollo 13 en The Mummy. De films die hij zelf schreef en regisseerde werden bejubeld door de critici, maar waren commercieel geen succes. Daarvoor zijn ze ook wat te zwaar op de hand.

Met een sterk sociaal-politiek bewustzijn, gevormd in de jaren zestig, neemt Sayles de Amerikaanse maatschappij onder de loep en houdt zich bezig met de vraagstukken van menselijke solidariteit, afkomst, identiteit en geschiedenis. In Lone Star, beschouwd als Sayles' beste film, gaat het om de raciale spanningen tussen Mexicaanse Amerikanen, rednecks en Afro-Amerikanen, met als rode draad een veertig jaar oud moordmysterie. In Matewan (1987) behandelde Sayles onder dezelfde invalshoek een mijnwerkersstaking in West Virginia, waarbij de komst van zwarte en Italiaanse stakingbrekers voor een explosieve situatie zorgt.

Verzoening is waar Sayles' films steevast op uitkomen; niet alleen tussen de rassen maar ook tussen de generaties. Lone Star gaat over moeders en dochters, vaders en zonen die een verkeerd beeld van elkaar hebben. Vooreerst sheriff Sam Deeds en zijn legendarische vader, sheriff Buddy Deeds. Als in de woestijn het skelet van zijn vaders gehate voorganger gevonden wordt, gaat de zoon op zoek naar de dader. Was misschien zijn vader, toonbeeld van rechtvaardigheid, de moordenaar? Rondom dit gegeven worden talloze subplots ontwikkeld, die op een prachtige manier in elkaar grijpen. Daarbij draait de camera meerdere malen in één shot van het heden naar het verleden: de doden zijn nog springlevend en oude gebeurtenissen, die men het liefst in de doofpot zou houden, ontwrichten de dagelijkse realiteit.

Lone Star (John Sayles, VS, 1996), Canvas, 20.55-23.10u.

( a d v e r t e n t i e s )