In het Westland ging onlangs het derde internetcafé voor senioren open. Ook ouderen willen wel eens weten wat al die kreten met www. op radio en televisie nou precies betekenen.

Door onze redacteur ROB SCHOOF

HILVERSUM, 7 DEC. Klokslag half drie, zo had ze gezegd, komt Elizabeth Rommens uit de lift. Ze laat zich langzaam zakken op de stoel achter de computer en neemt de muis in haar rechterhand. Ze is 93. "Mevrouw Rommens! ", roept Ina Smallenburg (73), die de bewoners van het bejaardentehuis helpt internetten. "Wilt u uw e-mails bekijken of gaat u liever patiencen?" Eerst e-mails kijken. "Wil jij mijn naam invullen?", vraagt mevrouw Rommens. " Dat is allemaal zo'n gedoe met dat apenstaartje, dat weet ik nooit precies. Maar ik heb wel altijd mijn wachtwoord bij me."

Het internetcafé in het Hilversumse verzorgingstehuis Gooiers Erf, eigenlijk niet meer dan een brede gang naast de recreatiezaal op de begane grond, is spartaans ingericht. Geen bar, geen muziek of koffieautomaat - alleen drie computers aan een lange tafel. Erachter: drie dames met grijze krullen. De computers zijn vrijwel altijd bezet sinds de bejaarden in Hilversum-Zuid ruim een maand geleden netizens werden. "Soms staan ze hier in de rij om achter de computer te mogen kruipen", zegt vrijwilliger Guus Schmidt.

Steeds meer senioren krijgen interesse voor de computer en internet. "Bij 150 van de 1.300 verzorgingstehuizen zijn inmiddels internetfaciliteiten", zegt Christine Ruiter, directeur van de Stichting Seniorweb, een koepel van ouderenorganisaties die vorig jaar aan 15.000 ouderen computer- en internetcursussen gaf. "Dit jaar komen we uit op 20.000 cursussen. Op sommige plaatsen is een wachtlijst van een jaar."

Niks knoppenangst of netvrees. In bibliotheekzaaltjes en schoollokalen in heel Nederland krijgen ouderen computerles - van de eerste beginselen van het toetsenbord tot en met droogsurfen en chatten, het liefst meteen met de kleinkinderen in Nieuw- Zeeland of Canada. Tot voor kort liepen Nederlandse senioren achter bij het Europese gemiddelde, maar het aantal oudere internetters stijgt razendsnel. Volgens een recent onderzoek van Pro Active International logt 19 procent van de Nederlanders boven de 50 jaar regelmatig in. In 1998 was dit nog slechts 5 procent.

Een andere indicator is de populariteit van de website seniorweb.nl. De site wordt volgens directeur Ruiter dagelijks aangeklikt door drie- tot vierduizend cybersenioren - drie keer zoveel als aan het begin van dit jaar. De site stelt een waaier van informatie beschikbaar, uiteenlopend van de laatste wettelijke ontwikkelingen op het gebied van euthanasie tot en met de virtuele brailleleesbril of de wereldmarkt voor genealogie-enthousiasten. Mevrouw Smallenburg, oud-leerkracht in het onderwijs, kon het niet uitstaan dat ze niet wist wat een hyperlink was. En dus ging ze het uitzoeken. "Ik kwam op de digitale snelweg via mijn schoonzoon", zegt ze. "Ik was na mijn pensioen met een typecursus begonnen, maar halverwege ben ik overgestapt op de computer." Ze deed de speciale cursus 'internet voor senioren' en ze heeft nu thuis een computer staan. "Ik vind het enig om met een scanner te werken. Nu zit ik erover te denken om een scanner aan te schaffen." Haar man vond het allemaal maar niks, maar "hij vraagt nu wel altijd of er nog e-mails zijn". "Het is niet voor iedereen weggelegd", zegt mevrouw Smallenburg, maar bij veel mensen heeft de internetgolf die over de wereld is gespoeld toch nieuwsgierigheid gewekt, irritaties zelf. "Ouderen horen ontzaglijk vaak op de radio www-dit en punt-nl- dat. Mijn schoonzus van 84, die niets van computers weet, voelt zich gewoon buitengesloten." Dat gevoel hebben de meeste ouderen, bevestigt directeur Ruiter van Seniorweb. "Ze worden doodgegooid met apenstaartjes. Ze begrijpen de wereld niet meer." Mevrouw Smallenburg vertelde haar schoonzus dat het internet eigenlijk een heel groot spinneweb is, met overal computers. Daar liet ze het maar bij. "Je bent nooit te oud om te leren", zegt zij. Maar ook e-mailen met kinderen en kleinkinderen, vooral overzee, doet veel ouderen uitkijken naar de opening van het internetcafé. "Soms staan ze hier echt al in de rij voordat het café is geopend", zegt Guus Schmidt, die voordoet hoe je een plaatje ("Kijk! Je klikt gewoon op de paperclip") kunt versturen met een e-mail.

De computers in Gooiers Erf zijn zoveel mogelijk aangepast aan senioren. De letter op het beeldscherm is bijvoorbeeld extra groot, maar daarmee zijn niet alle problemen opgelost. Veel ouderen vinden het moeilijk de muis te hanteren en het pijltje over het scherm te bewegen. "Dat valt ook niet mee met een bibberhandje", lacht mevrouw Smallenburg. "Daarom oefenen we veel met patience." Klachten over RSI zijn er nog niet in het bejaardentehuis, wel over artrose. "Daar heb ik vooral last van met dubbelklikken. Maar wat moet je anders? Het is allemaal zó interessant."

( a d v e r t e n t i e s )