T V V O O R A F :
Gouden handen
STÉPHANE ALONSO
Handwerklieden kampen met een
slecht imago. Ze verrichten zware, smerige en slechtbetaalde arbeid.
Bedrijven raken "zwaar in de problemen als gevolg van het schreeuwende
tekort aan werklieden, terwijl de economie als nooit tevoren draait",
aldus de makers van Gouden Handen, een zesdelige serie over
vakmanschap. De boodschap van deze door Arbeidsvoorziening gesponsorde
serie is glashelder: vakarbeid is ontzettend leuk en je kunt er ook nog
een aardige cent mee verdienen.
De brengers van deze boodschap zijn jeugdige vaklieden die enthousiast
over hun werk vertellen. Maar veel verder dan 'gezellig' en 'uitdagend'
komen de meesten niet. De werkgevers die aan bod komen zijn op zoek naar
werknemers met 'een goede mentaliteit' en lage looneisen. Echt
uitnodigend klinkt dat niet. De bijna constant aanwezige suffige jaren-
tachtig-muziek, doet de rest.
De eerste aflevering gaat vanavond over de metaal. We bezoeken een werf
waar plezierjachten worden gebouwd. Een werknemer zegt dat hij graag zou
varen op de luxe-boten die hij vervaardigt. Daarmee is het bewijs
geleverd: rijk word je niet in de metaalbewerking.
De serie ontbeert diepgang. Hoe ernstig zijn bijvoorbeeld de
gesignaleerde problemen? Moeten de schaarse werknemers harder werken?
Gaan sommige bedrijven uiteindelijk over de kop? Gouden Handen
blijft het antwoord schuldig.
Eventjes stijgt de serie boven zichzelf uit, tijdens een bezoek aan een
klein, Limburgs metaalbedrijf dat gereedschappen en mallen voor de auto-
industrie vervaardigt. Met de invoering van een vierdaagse werkweek is
het meest schrijnende arbeidstekort weggewerkt. Dankzij de gunstige
arbeidsvoorwaarden heeft het bedrijf een goed imago in de regio en is
het een 'trekpleister' voor jonge arbeidszoekenden, zegt de
personeelsmanager. De werknemers hebben meer vrije tijd en wisselen
regelmatig van taak. "Ze zitten niet meer tot hun 65ste achter
één en dezelfde machine."
Gouden handen, Ned.1, 23.47-0.15u.