NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Dat de Palestijnse politie feestelijk meedeed aan het lynchen van soldaten, zoals sommige Israëlische zegslieden beweerden, was niet op de beelden te zien. Het deed eerder denken aan de verovering van het parlement van Belgrado: machteloze geüniformeerden die door een woedende menigte werden teruggedrongen, de afbladdering van het Palestijnse gezag.

Terwijl de mannen raasden en tierden en sommigen het politiegebouw inklommen, zag ik een donkerblauw geüniformeerde politie-officier tevergeefs roepen. Later stroomden mensenmassa's de ingang uit. Daartussen kolkten hulpeloos gehelmde agenten met plexiglas schilden. En toen, heel vaag, schichtte een schaduw uit het raam naar beneden. Het gepeupel begon te trappen. Eén man ramde het gevallen lichaam met een veroverd plexiglas schild, alsof hij een rat doodde. Gruwelijk, ook al kwam het niet gedetailleerd in beeld. De Palestijnse mannen deden het met "afschuwelijke wellust", zei de Nederlandse voorlichter van Israël, Ronnie Naftaniël in Netwerk. Diezelfde wellust moet ook te zien zijn geweest bij de bende joodse kolonisten in Nazareth die twee Palestijnen vermoordden - maar daar zijn geen beelden van. Dan de Israëlische helikopteraanvallen op het Palestijnse politiekantoor in Ramallah, op het Journaal becommentarieerd door de daar woonachtige Nederlands sprekende Palestijnse historicus, M. Rabbani. Machtsvertoon van premier Barak om zijn eigen mensen te sussen. Beelden die de hele wereld overgaan en volgens de Palestijnse schrijver S. Aburish in Netwerk de Arabische wereld emotioneren. Dankzij de satelliet kunnen de mensen in het Midden-Oosten het allemaal zelf zien, te beginnen met de tocht van Sharon naar de Tempelberg. Vroeger konden Arabische leiders dergelijke beelden weghouden van de bevolking, zodat zij zelf niet door hun achterban zouden worden gehinderd als ze zaken deden met het Westen. De afbladdering van het gezag was goed te zien: een geëmotioneerde Barak, Arafat die geen interviews gaf maar gewonden bezocht. En een lijkbleke minister van Buitenlandse Zaken Shimon Peres op de BBC. Alle voorzichtige bruggetjes in één stormvloed weggevaagd. "Wat kunnen we doen? Stenen teruggooien?", zei hij geëmotioneerd.

CNN was altijd eerst. B&W, Netwerk en Nova onderzochten gisteren die Palestijnse woede. Er wonen nogal wat Palestijnen in Nederland die dat kunnen uitleggen. Waren de gelynchte soldaten verdwaald of was het zo'n gevreesd Israëlisch doodseskader, vroegen ze zich af. Die doen incognito in auto's met Palestijnse nummerplaten in de bezette gebieden hun vuile werk. Leila Jaffar van het Joods Palestijns Overleg op Nova vond verdwaling zeer onwaarschijnlijk. In B&W verhalen over geringe bewegingsvrijheid, permanente controle van identiteitsbewijzen, pesterijen en martelingen door Israëlische soldaten. A. Amin kwam in 1992 naar Nederland om te genezen van zijn verwondingen. Daar had ik wel meer over willen weten. Ik miste bij B&W en bij Netwerk een goede, beknopte introductie van de personen. Wat doen A. Amin en N. Sahhar in Nederland en wat waren hun activiteiten daar? Aan welke organisatie is de in Netwerk sprekende politieke wetenschapper A. Suudi verbonden? Wat ze zeiden, was interessant, want het dagelijkse leven in de bezette gebieden komt weinig aan bod. Israëlische correspondenten komen er zelden.

Peter d'Hamecourt mocht voor Nova twee vragen stellen aan Boris Jeltsin, naar aanleiding van zijn boek, en die stelde zichzelf bij de uitgang nog een extra vraag, over zijn gezondheid. "Ik ben niet afgetreden wegens mijn gezondheid", antwoordde hij. Het was een leuk item, aangevuld met waggelende beelden uit het verleden. Jeltsin dronk nauwelijks, verzekerde zijn voormalige premier Tsjernomyrdin. Jeltsin zei niet veel bijzonders maar het was spannend omdat je altijd de angst voelt van de andere aanwezigen dat hij plotseling iets geks zou doen. Kortom, de hele avond zat ik gekluisterd.

( a d v e r t e n t i e s )