B E E L D :
Fopmiljonair
Maarten Huygen
Ja, ik wil een miljonair
berust op bedrog, niet alleen van het publiek maar ook van de
uitverkoren bruid. Niet alleen is de bruidegom nog onzeker over zijn
seksuele geaardheid maar hij is waarschijnlijk ook geen miljonair.
Stefan Kerkhofs is bekend in Hasseltse homokringen en bij Barend &
Van Dorp gaf hij maandag toe altijd van mannen te hebben gehouden.
De voorechtelijke reis naar Amerika is uitgesteld en of het nog van het
voorgenomen lat-huwelijk komt, is nog maar de vraag. Watertandende
advocaten cirkelen al rond om in naam van de bedrogen verloofde een
forse schadeclaim in te dienen bij Endemol. Het wordt een Amerikaanse
vertoning. Maandagavond, bij Barend & Van Dorp, beloofde Kerkhofs
plechtig dat hij zijn best zou doen om over te schakelen naar de
heteroseksualiteit, want hij wil graag kinderen: "Ik heb inderdaad een
verleden met mannen. Maar laat me duidelijk stellen, dat is een verleden
dat gepasseerd is en ik heb een andere weg ingeslagen en ik ga daarvoor.
En uiteindelijk, als mijn toekomst blijkt te zijn dat ik me beter zal
gaan voelen met mannen, dan zal dat zo zijn. Maar ik werk nu aan het
feit dat ik voor Coby ga." Coby zat erbij en zei lachend dat ze ook op
mannen valt. In een latere Vlaamse talkshow zei hij desgevraagd dat een
Belg "achttien keer zo snel miljonair wordt als een Nederlander". "Ja",
besloot hij schouderophalend. Maar hij kan altijd nog voor dat
guldensmiljoen gaan. Het door dit programma verrijkte Endemol kan hem
dat alsnog uitkeren, want Stefans bedrijf werkt voor de Aalsmeerse
televisiestudio's.
Dat "ervoor gaan" is zo'n mooie toverspreuk die de realiteit op slag
verandert. Kabelbedrijf UPC gaat voor een betere behandeling van de
klant, internetbedrijven gaan voor hogere beurskoersen, de NS gaat voor
een punctuele dienstregeling, Jomanda voor een genezing op afstand, de
loterijkoper voor de hoofdprijs, Coby gaat voor een huwelijk met een
vreemde, Kerkhofs voor een bungeejump in de heteroseksualiteit en
Endemol voor hoge kijkcijfers. Alleen dat laatste is zeker gelukt, 2,5
miljoen mensen keken op zondagavond naar de finale.
Worden presentator Carlo Boszhard en Endemol-baas Marijke Schaaphok als
oplichters met pek en veren het land uitgejaagd? Geen sprake van, want
zij hebben water in wijn veranderd en uit het niets een enorme omzet
gecreëerd die zich over alle communicatiesectoren verbreidt. We
praten hier over zero-plus-synergie, het geheel dat meer is dan de som
der delen.
De Telegraaf, Weekend, Privé spekken hun
oplagen, ik spek mijn column en kijkers hebben stof tot conversatie.
Coby en Stefan zijn beroemd en kunnen net als Big Brother Ruud
tegen forse betaling winkels openen, dus ze moeten de illusie nog even
volhouden. Hun latere teleurstelling kan in boek- en interviewvorm
worden verkocht. Ook advocaat B. Tomlow heeft zich gisteren in
the picture kunnen werken. Minutenlang gratis reclame, dus
zijn uurtarief kan omhoog. In Nova mocht hij fantaseren over een
schadeclaim voor bruid Coby: "Het vertrouwen in mensen wordt geschaad
bij haar en in het bijzonder wordt zij publiekelijk in haar reputatie
aangetast. Je bent gefopt, zo niet kwaaier. Dat heeft allemaal enorme
gevolgen in de privé-sfeer van mevrouw. Ik denk dat dat de
programmamakers te verwijten valt", zei hij. Grove wanprestatie. Maar
zou de Nederlandse rechter zoiets blasfemisch honoreren als het recht op
een huwelijk met een miljonair?
De tweede reeks van dit programma levert veel minder op. Reality-
formules slijten snel, blijkt uit de dalende aandacht voor Big
Brother en De Bus. De kijker wil telkens wat nieuws. De enige
constante is het nominatieproces. Kijkers of deelnemers aan het
programma mogen meedoen aan een schervengericht. Met groeiend
zelfvertrouwen bedenkt Endemol nieuwe formules. Tot er een ongeluk
gebeurt, een zelfmoord. Dat is ook een feit, waar de illusie-industrie
weg mee weet. In de communicatiewereld moet de bal blijven rollen.