B E E L D :
Goud zoeken
Maarten Huygen
Een écht huwelijk was het
niet tussen de rijke man en de door hem geselecteerde vrouw in Ja, ik
wil een miljonair. Nevada is het nog niet. In het 'Nedervada-
compromis' wil de ambtenaar van de burgerlijke stand wél naar de
studio komen maar dan alleen voor een zuinige ondertrouw-plechtigheid.
Het echte huwelijk komt pas twee weken later. Bezint eer ge begint. Het
blijft blasfemisch, zo'n kermisstunt tussen twee onbekenden. Het
programma draagt de tijdgeest in zich.
Geld maakt gelukkig. Geld maakt aantrekkelijk.
Geld weerspiegelt een goed karakter.
Geld en bubbeltjeswijn, want die zag ik tintelen in de miljonairshand.
Geld is het fundament van een goed huwelijk.
Uithuwelijken mag wél als tv-presentator Carlo Boszhard het doet.
Aan de hand van haar televisie-optreden kun je de geschiktheid van de
bruid voor het huwelijk beoordelen.
De 46 vrouwen stelden zich als swingende slaven in een harem voor aan de
miljonair die in het begin alleen van het achterhoofd was te zien,
terwijl hij hen op de tv bekeek. "Als hij me heeft uitgekozen, dan zal
hij zeker bij me passen", zeiden kandidaten nederig. Zelf hoefden ze hem
dan niet meer te beoordelen. "De mensen zeggen dat jij het om het geld
doet", zei presentator Carlo Boszhard. Kandidate Gosia: "Je ken ook wel
dagelijks in hoge kringen verkeren om een man te krijgen. Je doet het
voor de uitdaging. Je ken het zien als een blind date, gewoon."
Een blind wedding, bedoelt ze.
Zouden er 46 kandidaten zijn gekomen als het programma gewoon Ja, ik
wil een man had geheten? Of als het Ja, ik wil een miljonaire
had geheten met dansende mannelijke kandidaten voor een rijke vrouw? Dan
was het een hevig bekritiseerde gigolo-toestand geworden.
Onder de 46 kandidaten bevonden zich veel administratieve medewerksters
en tegen de tien ongehuwde moeders, waarvan de meesten zonder werk. De
moeders vielen allen af bij de laatste vijf kandidaten die al in de
eerste uitzending van vorige week zondag overbleven. De rest van de week
werden ze uitgetest in een Franse villa. Elke avond werden de resultaten
uitgezonden. De kijkers mochten deze week via een 0900-nummer twee
afvallers nomineren waar de miljonair uit kon kiezen. Door al dat, al of
niet natuurlijke, blond kon ik hen moeilijk uit elkaar houden.
De miljonair was een verhuurder van grote kermisapparaten zoals een
bungee jump-platform en een katapulteermachine. Deze Willy Wonka uit het
Belgische Hasselt doet ook veel zaken met de televisie. Dit programma
was gewoon een nieuwe stunt van hem en zijn vrienden verbaasden zich er
niet over, zei hij. De miljonair Stefan Kerhoffs was 33 maar zag er uit
als 43. Een burgerlijk uiterlijk waar kennelijk een spannend karakter
achter schuil ging. Bij Nederlanders is het meestal andersom.
Stefan vond het wel efficiënt, zo'n programma, want tot nu toe had
hij te weinig tijd gehad voor vrouwen. Hij liet zijn keuze vallen op
Coby, een lange vrouw met kort geblondeerd haar die zo met hem van de
hijskraan zou springen. Toen ze voor het eerst met hem werd
geconfronteerd, had ze alleen aandacht voor de mensen in de zaal, haar
twee vriendinnen. Die waren verbaasd over haar emotionaliteit op de
televisie. Dat hadden ze nog niet meegemaakt. Ze zouden zoiets zelf niet
doen, bekenden ze. Ook de moeders van de twee andere overgebleven
kandidaat-partners (Coby's moeder was er niet "uit geloofsovertuiging")
zagen het niet zitten. "Naarmate de week vorderde, vond ik het
pijnlijker", zei de moeder van derde stuurvrouw Angelique. "Zo iemand
is dan toch vreemd in de familie. Toch moet ik achter mijn dochter
blijven staan als ze zoiets doet."
In de Amerikaanse versie waren de partners na twee dagen gescheiden. Hij
bleek een verleden van misbruik te hebben. Ik zou als toegift de
huwelijkse voorwaarden willen zien. Mag zij na de scheiding de helft
houden?