Maarten Huygen
Een écht huwelijk was het niet tussen de rijke man en de door hem geselecteerde vrouw in Ja, ik wil een miljonair. Nevada is het nog niet. In het 'Nedervada- compromis' wil de ambtenaar van de burgerlijke stand wél naar de studio komen maar dan alleen voor een zuinige ondertrouw-plechtigheid. Het echte huwelijk komt pas twee weken later. Bezint eer ge begint. Het blijft blasfemisch, zo'n kermisstunt tussen twee onbekenden. Het programma draagt de tijdgeest in zich.

Geld maakt gelukkig. Geld maakt aantrekkelijk.

Geld weerspiegelt een goed karakter.

Geld en bubbeltjeswijn, want die zag ik tintelen in de miljonairshand.

Geld is het fundament van een goed huwelijk.

Uithuwelijken mag wél als tv-presentator Carlo Boszhard het doet.

Aan de hand van haar televisie-optreden kun je de geschiktheid van de bruid voor het huwelijk beoordelen.

De 46 vrouwen stelden zich als swingende slaven in een harem voor aan de miljonair die in het begin alleen van het achterhoofd was te zien, terwijl hij hen op de tv bekeek. "Als hij me heeft uitgekozen, dan zal hij zeker bij me passen", zeiden kandidaten nederig. Zelf hoefden ze hem dan niet meer te beoordelen. "De mensen zeggen dat jij het om het geld doet", zei presentator Carlo Boszhard. Kandidate Gosia: "Je ken ook wel dagelijks in hoge kringen verkeren om een man te krijgen. Je doet het voor de uitdaging. Je ken het zien als een blind date, gewoon." Een blind wedding, bedoelt ze.

Zouden er 46 kandidaten zijn gekomen als het programma gewoon Ja, ik wil een man had geheten? Of als het Ja, ik wil een miljonaire had geheten met dansende mannelijke kandidaten voor een rijke vrouw? Dan was het een hevig bekritiseerde gigolo-toestand geworden.

Onder de 46 kandidaten bevonden zich veel administratieve medewerksters en tegen de tien ongehuwde moeders, waarvan de meesten zonder werk. De moeders vielen allen af bij de laatste vijf kandidaten die al in de eerste uitzending van vorige week zondag overbleven. De rest van de week werden ze uitgetest in een Franse villa. Elke avond werden de resultaten uitgezonden. De kijkers mochten deze week via een 0900-nummer twee afvallers nomineren waar de miljonair uit kon kiezen. Door al dat, al of niet natuurlijke, blond kon ik hen moeilijk uit elkaar houden.

De miljonair was een verhuurder van grote kermisapparaten zoals een bungee jump-platform en een katapulteermachine. Deze Willy Wonka uit het Belgische Hasselt doet ook veel zaken met de televisie. Dit programma was gewoon een nieuwe stunt van hem en zijn vrienden verbaasden zich er niet over, zei hij. De miljonair Stefan Kerhoffs was 33 maar zag er uit als 43. Een burgerlijk uiterlijk waar kennelijk een spannend karakter achter schuil ging. Bij Nederlanders is het meestal andersom.

Stefan vond het wel efficiënt, zo'n programma, want tot nu toe had hij te weinig tijd gehad voor vrouwen. Hij liet zijn keuze vallen op Coby, een lange vrouw met kort geblondeerd haar die zo met hem van de hijskraan zou springen. Toen ze voor het eerst met hem werd geconfronteerd, had ze alleen aandacht voor de mensen in de zaal, haar twee vriendinnen. Die waren verbaasd over haar emotionaliteit op de televisie. Dat hadden ze nog niet meegemaakt. Ze zouden zoiets zelf niet doen, bekenden ze. Ook de moeders van de twee andere overgebleven kandidaat-partners (Coby's moeder was er niet "uit geloofsovertuiging") zagen het niet zitten. "Naarmate de week vorderde, vond ik het pijnlijker", zei de moeder van derde stuurvrouw Angelique. "Zo iemand is dan toch vreemd in de familie. Toch moet ik achter mijn dochter blijven staan als ze zoiets doet."

In de Amerikaanse versie waren de partners na twee dagen gescheiden. Hij bleek een verleden van misbruik te hebben. Ik zou als toegift de huwelijkse voorwaarden willen zien. Mag zij na de scheiding de helft houden?

( a d v e r t e n t i e s )