NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Jaap de Hoop Scheffer moet vanavond maar even de andere kant op kijken. Als de CDA-leider al terugdeinst voor De Bus, Geboeid en meer van dat soort zitzak-programma's, dan zal hij wel een hartverzakking krijgen als hij per ongeluk Jezus is een Palestijn ziet. Laten we zeggen: nèt op het moment dat Ramses en Lonneke met elkaar naar bed willen gaan en zij ontdekt dat hij een prikkeldraad-piercing door zijn eikel heeft. Of als ze daadwerkelijk met elkaar naar bed gaan, en we close het begin van de penetratie zien. Mijn CDA-fractie voor een decoder!

Jezus is een Palestijn is de eerste lange film van Lodewijk Crijns, en hoe gaat dat met hooggeprezen talent van de korte baan: na alle jubels en bekroningen voor de korte films Kutzooi en Lap Rouge, werd zijn speelfilmdebuut met gemengde gevoelens ontvangen.

Jezus is een Palestijn werd omschreven als 'een schets van het moderne leven'. En net zoals soap-scenarioschrijvers voortdurend te veel drama door de soep roeren, zo is Crijns een beetje uitgeschoten met het moderne leven. Niet alleen zit Ramses in een sekte, het is ook nog een sekte die bewustzijnsverruiming door middel van piercings nastreeft. Niet alleen ligt zijn vader in het ziekenhuis, hij hangt er ook nog ondersteboven terwijl de vellen van zijn gezicht hangen. De Palestijnse Jezus uit de titel woont niet alleen in een Bijlmerflat, hij krijgt ook nog een brokstuk van een neervallend vliegtuig in zijn kruin.

Moderne zaken als geloof, zelfverminking en euthanasie zijn gepropt bij klassieke ingrediënten als Bedrog, Familie en Liefde. In een interview zei Crijns: "Ik wilde al die scènes maken die ik ooit bedacht had, maar niet konden in de documentairevorm. Ik onderzoek met deze film of alles door elkaar ook een stijl is."

Nou, nee.

Maar er valt intussen wel plezier te beleven. In de eerste plaats door de hoofdrol van Hans Teeuwen als de in de sekte van Kahn Goeroe - zulke woordgrapjes - terechtgekomen Ramses. Teeuwens Ramses is een door en door normale jongen, die elk van zijn hilarische piercings weet te verdedigen met hun geneeskrachtige werking. Hij doet dat in een oosters accent - niet: Oosters, maar Oost-Nederlands - dat in al zijn nuchtere lijzigheid meer gevoel van modern leven geeft dan alle Bijlmerflats samen. Een zinnetje als "Ik blijf net zo lang in Amsterdam tot ik met pappa gesproken heb, nou goed?" wordt daardoor onweerstaanbaar geestig.

Omdat ook de andere hoofdrollen goed worden neergezet - Kim van Kooten als de bitse zuster Natasja, Peer Mascini ondersteboven als vader - hoeft niemand te wanhopen voor Crijns' toekomst. Een goed gedoseerd scenario en hij filmt de sterren van de hemel.

Jezus is een Palestijn (Lodewijk Crijns, 1998, Nederland), Ned.3, 23.35-1.06u.

( a d v e r t e n t i e s )