Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
SYDNEY, 30 SEPT. Niemand twijfelde na gisteren nog aan het welslagen van haar missie. Op het zonovergoten Horsley Park, het paardenwalhalla in de wildernis nabij Sydney, losten Anky van Grunsven en haar trouwe metgezel Gestion Bonfire vandaag de beloften in. Dankzij een voortreffelijke vrije kür op muziek, goed voor een wereldrecord van 86,05, mag de amazone uit Erp zich de komende vier jaar olympisch kampioene in de dressuur noemen. "Bonfire liep als een speer", zei een opgeluchte Van Grunsven na afloop. "We hebben het echt zo verdiend."

Koelbloedig stuurde Van Grunsven haar imposante hengst door de ring tijdens de vrije oefening, het nummer dat al jaren als haar sterkste onderdeel te boek staat. Bij haar vierde Olympische Spelen laat het stralende boegbeeld van de Nederlandse hippische afvaardiging zich door niets of niemand van de wijs brengen. Dat werd dinsdag al duidelijk, toen Bonfire tijdens het eerste van de drie onderdelen (de Grand Prix) lelijk in de fout ging. Maar hoewel Van Grunsven schrok, liet ze zich niet uit veld slaan toen Bonfire "in de draf schoot".

Vandaag bevestigde Van Grunsven dat ze van uitzonderlijke klasse is. Van Grunsven en Bonfire - of 'Bonny' zoals ze zelf zegt - vormen een hechte twee-eenheid, een lichtvoetige combinatie die zo goed op elkaar is ingespeeld dat beiden elkaar zelfs in het donker zouden kunnen vinden én begrijpen. Van Grunsven en Bonfire zijn voor elkaar geschapen. Dat bleek vandaag en wat woensdag in de landenwedstrijd maar niet wilde lukken, daarin slaagde Van Grunsven nu wel: het machtige contingent dressuurruiters uit Duitsland achter zich houden. Aartsrivale Isabell Werth eindigde als tweede, Ulla Salzgeber als derde. Overmand door emoties was Van Grunsven na de prijsuitreiking, nadat ze met Bonfire een ereronde had gemaakt voor 20.000 toeschouwers.

Vele ereprijzen heeft Van Grunsven al op haar naam staan, met de wereldtitel van twee jaar geleden in Rome als belangrijkste wapenfeit. In Sydney volgde vandaag het hoogtepunt uit haar carrière, nadat Van Grunsven zich vier jaar geleden in Atlanta achter Werth nog tevreden had moeten stellen met de zilveren medaille.

Gisteren legde Van Grunsven de basis voor haar overwinning. Ondanks een afwijkende mening van één van de vijf juryleden, ironisch genoeg een Duitser (Volker Moritz), kwam de Nederlandse vlaggendraagster tot een score van 78,13 procent, oftwel 2,5 procent meer dan Werth en Gigolo. Maar het grootste gevaar zou in de kür op muziek niet van Werth komen, maar van een andere Duitse, de als derde gerangschikte Nadine Capellmann. Zo was de verwachting althans, na twee eerste plaatsen in de Grand Prix Spécial.

Maar daar waar Capellmann teleurstelde (74,60) en naast het podium belandde, kwam Werth akelijk dichtbij, met een score van 82,20. Niettemin besloot Van Grunsven in samenspraak met haar levensgezel en trainer, Sjef Janssen, een behouden kür af te leggen. "Naarmate Anky meer zekerheid had, zou ze wat gas erbij geven", verklaarde een geëmotioneerde Janssen na afloop.

Dinsdag nog rezen de twijfels, toen Bonfire tijdens de verplichte oefeningen in de Grand Prix (38 klassieke bewegingen in zeven minuten) plotseling op stoom raakte en zich op een drafbaan waande. Een onverwachte ritmeverstoring van Bonfire dreigde Van Grunsvens droom voortijdig in de war te sturen.

Van Grunsven mentaal geknakt? "Dat duurt bij Ank maar een paar minuten", wist Janssen. "Ze heeft al eerder zo ver achter gestaan. In Atlanta en in Rome. Toen knalde ze in de Spécial over Werth heen. Maar er zijn vier paarden die absoluut kunnen winnen. Bonfire is er een van. Ook nu nog. De jury gaf in elk geval te kennen dat ze hem niet hebben afgeschreven."

'Sydney' betekent het afscheid van een monument, van een paard dat, zeker door Van Grunsven, menselijke gaven wordt toegedicht. Zo gracieus en zelfverzekerd huppelt Gestion Bonfire nu al bijna tien jaar door de internationale pistes dat het niet anders kon of op een goede dag zouden alle inspanningen, de vele uren van trainen, koesteren en verzorgen, zich uitbetalen. Vandaag was die dag, en Van Grunsven kon haar geluk niet op.

( a d v e r t e n t i e s )