Door onze redacteur ROBERT MISSET
SYDNEY, 30 SEPT. In een wederom verbluffende demonstratie van macht en techniek heeft wielrenster Leontien van Moorsel vanochtend haar derde gouden medaille bij de Olympische Spelen veroverd. In de tijdrit over 31,2 kilometer door het Centennial Park stond Van Moorsel weer op eenzame hoogte. Met een tijd van precies 42 minuten bleef de 30-jarige Brabantse de Amerikaanse Mari Holden maar liefst 37 seconden voor. De al 41-jarige Francaise Jeannie Longo-Ciprelli won verrassend de bronzen medaille.

Na haar derde machtsgreep in Sydney gaat Van Moorsel net als zwemster Inge de Bruijn met drie gouden en één zilveren medaille naar huis. Maar volgens Mirjam Melchers, die vanochtend verdienstelijk als elfde eindigde, mag Van Moorsel zich de Nederlandse 'Koningin van de Spelen' noemen. "Ik sla de medailles van Van Moorsel hoger aan dan die van De Bruijn", zei Melchers. "Het zwemmen kent nu eenmaal veel meer onderdelen. Leontien startte in vier disciplines en behaalde vier medailles. Ik ken niemand anders in het vrouwencircuit die daartoe in staat is."

Van Moorsel nuanceerde de stelling van haar landgenote. "Ik had het voorrecht bij de Spelen op vier onderdelen voor Nederland te mogen uitkomen", zei ze. "De judoka Mark Huizinga kon slechts in één gewichtsklasse aan de Spelen meedoen. Voor zijn gouden medaille heb ik net zoveel respect als voor de plakken van Inge de Bruijn. Ik sla beide prestaties hoog aan, maar je kunt ze eigenlijk niet met elkaar vergelijken." Toch zal de formidabel fietsende Van Moorsel de olympische geschiedenis ingaan als de vrouw die in Sydney het complete peloton haar wil oplegde.

Van Moorsel had vanochtend opnieuw pijn geleden, al had ze de helletocht in Sydney thuis al nauwkeurig nagebootst op de hometrainer. "En door veel criteriums te rijden heb ik mijn bochtentechniek verbeterd." Bij het inrijden kreeg ze nog een lekke band, maar Erik Dekker schoot haar te hulp. "Dat tekent de sfeer in de Nederlandse ploeg", zei Van Moorsel. Haar echtgenoot en coach Michael Zijlaard: "Leontien is een sfeergevoelig mens, ze moet lekker in haar vel steken. Maar als ze zich eenmaal ergens op richt, is ze niet te houden. Ik heb haar voorgehouden dat ze niet met één medaille tevreden moest zijn. Daar zou ze eeuwig spijt van hebben gekregen."

Extra impulsen haalde Van Moorsel uit de band met haar zus, die een ziek kind moest verplegen en zeker ook uit haar verleden. Vanochtend refereerde ze nog één keer aan de periode, waarin ze aan anorexia leed. "Ik ben van heel ver gekomen. Er is een documentaire over mij gemaakt die kinderen met vergelijkbare problemen moet inspireren hun leven te veranderen. De weg terug is loodzwaar, maar de meisjes met anorexia moeten weten dat het haalbaar is. Ook in dat opzicht beschouw ik mijn medailles in Sydney als een beloning voor jarenlang keihard werken."

De oude Longo zal de verzameling goud en zilver van Van Moorsel met gemengde gevoelens hebben bekeken. Twee jaar geleden suggereerde de olympisch kampioene van Atlanta op de weg dat Van Moorsel zonder het gebruik van doping nooit haar rentree had kunnen maken. Nadat de Nederlandse op de WK in Valkenburg de tijdrit had gewonnen en als tweede was geëindigd in de wegwedstrijd sprak Longo op bitse toon dat "de urine van Van Moorsel vast wel in de Maas is gedonderd." Vanochtend maakte Longo wel een knieval voor de ontembare Van Moorsel. "Ze heeft haar plaats verworven in de geschiedenis van het vrouwenfietsen", zei de Francaise. Maar Van Moorsel was de stoot onder de gordel van Longo nog niet vergeten. "Jeannie staat bekend als een slechte verliezer. Haar woorden spookten tijdens deze tijdrit toch door m'n hoofd. Daar put ik alleen maar moraal uit, zeker als ik volgend jaar haar werelduurrecord ga aanvallen."

Voorlopig gaat Van Moorsel eerst genieten van haar olympische goudschat. Daarom laat ze volgende maand zowel de WK op de weg in Frankrijk als de mondiale titelstrijd op de baan in Manchester aan zich voorbij gaan. "Ik heb geleerd van mijn fout vorig jaar door geforceerd aan de WK op de baan in Berlijn deel te nemen", verklaarde Van Moorsel. "Ik ben leeg in mijn hoofd. Mijn seizoen is nu voorbij." En met een uitbundige lach: "Ik ga vanavond eerst feestvieren in het Holland House, want feesten doet geen pijn."

( a d v e r t e n t i e s )