NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DIRK LIMBURG
Veel computerspelletjes beginnen met een indrukwekkend introductiefilmpje waarin je het spel in een gewichtige fotorealistische driedimensionale animatie uitgelegd krijgt. Daarna zijn de beelden in het spel zelf eigenlijk altijd veel minder van kwaliteit. De sf-serie Starship Troopers doet denken aan een lang volgehouden introductie van een videospel.

The bug is back. Over 300 jaar wordt de wereld geregeerd door de autoritaire Federatie, komen alleen nog oorlogsveteranen in aanmerking voor burgerschap en stemrecht en vallen hordes buitenaardse insecten de aarde aan. Bij bioscoopsuccessen is er altijd wel iemand die er een tv- serie in ziet. In het geval van Starship Troopers is het een veertigdelige serie geworden die het boek uit 1959 van Robert A. Heinlein (1907-1988) iets trouwer volgt dan Paul Verhoeven in zijn film uit 1997. De verering voor het soldatenwerk is ook in de animatieserie flink overeind gebleven. De mannen en vrouwen in het ruimteleger zijn moedige helden die zich samen door het gevaar schieten en slaan. Zoiets moet als werving voor de krijgsmacht toch effectiever zijn dan de zoveelste docusoap onder de wapenen.

Series als Reboot en Beastwars - eerder dit jaar nog op de Belgische televisie te zien - waren tot nu toe hoogtepunten in het genre van de computergeanimeerde driedimensionale tekenfilm. Starship Troopers: The series, ook grotendeels gemaakt door Foundation Imaging, weet de technische kwaliteit van die twee voorgangers te overtreffen, al is het verhaal wat eentoniger. Meer dan honderd kunstenaars en technici hebben er vorig jaar maanden aan gewerkt en het resultaat is vaak levensecht. Het licht valt realistisch op mensen, robots, voorwerpen en landschappen. Er zijn honderden shots per aflevering en de camera maakt bewegingen die bij een echte film met echte mensen ondenkbaar zijn. De ongeremde mogelijkheden van computeranimatie zijn gelukkig met enige terughoudendheid gebruikt.

In een 3D-animatie is motoriek vaak redelijk te simuleren - voor deze serie zijn gedigitaliseerde echte bewegingen gebruikt. Het lastiger probleem van de gelaatsexpressie is beperkt door de personen vaak in hun ruimtepak te filmen. Een groot gedeelte van het hoofd valt zo buiten beeld en de lichtinval door het glazen vizier verklaart iets van het plastic uiterlijk. Toch doet de mimiek in Starship Troopers sterk aan wassenbeelden denken, maar in een gewone 2D tekenfilm neemt de kijker meer voor lief. De dreunende muziek maakt de actie nog spannender - de groene klodders insectenbloed gaan gul over het scherm - en wie accepteert dat een goed verhaal niet altijd een voorwaarde is voor spannend vermaak én van sciencefiction houdt, kan de komende maanden nog voor het avondeten zijn hart ophalen.

Starship Troopers: The Series, vrijdag, Net5, 17.45-18.10u.

( a d v e r t e n t i e s )