NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Bas Blokker
Wat is er eigenlijk met de woensdagmiddag gebeurd? De vakantie is toch her en der al voorbij? Er wordt toch weer van school thuisgekomen om een uur of half één? Dan krijg je toch je boterham met kaas, met worst, je glas melk en dan mag de tv toch aan?

Tekst-tv! Op alle netten! Traag langsschuivende pagina's met nieuwskomkommers ('steeds minder ziekenhuisopnames'). Met als enige vooruitzicht dat straks op Nederland 3 het journaal begint. Dat zijn dan je bewegende beelden tot half vier, als Coco & Jappe begint.

We hebben het over de publieke zenders hè. Want de kraan van Cartoon Network kun je altijd openzetten voor Cow & Chicken of Courage. En sinds kort heeft het ooit als kwaliteitzender bedachte Net5, onder het motto 'binnen zit je altijd goed', KinderNet. Dagelijks paraderen hier de afdragertjes van een kwart eeuw televisie voorbij, Wickie de Viking, Nils Holgersson, De Smurfen. Het mankeert er nog maar aan dat ze Rikkie en Slingertje gaan uitzenden, of de Kijkkast. Met tussendoor reclame voor zelfgebakken patat.

Maar zelfs als ze zoiets nog zouden uitzenden, kan het natuurlijk nooit de verwoestende indruk maken van vroeger. De nonchalance waarmee je op elk moment van elke dag de knop kan indrukken om kindertelevisie te zien, moet een ander soort van kijkgedrag geven dan een week opgespaard verlangen. Als je gisteren, vandaag en morgen naar Kabouter Plop kijkt, ben je overmorgen vergeten waar al het geplopperdeplop van gisteren ook weer over ging. (En dan hebben we het maar helemaal niet over het ge-uhhbojjudoratongo van Wizzy en Woppy.)De herhaling is een ander vehikel dan het uitstel. Uitstel is een literaire truc om de spanning op te voeren. Herhaling is het wezenskenmerk van reclame. Geen wonder dus dat herhaling het op de televisie gewonnen heeft van het uitstel. De videorecorder heeft van het uitstel een al te kunstmatig middel gemaakt om nog overtuigend spanning te kunnen teweegbrengen.

Er zit natuurlijk ook een aardige kant aan de herhaling. Als je kinderen aan je weet te binden, kun je proberen ze iets te vertellen dat de moeite waard is. En daarvoor dient, tussen kwart over zes en zeven uur de trits Sesamstraat, Jeugdjournaal, Klokhuis. Dat is nu al jarenlang een ijzeren formule, met Klokhuis als jongste aanwinst - Sesamstraat en het Jeugdjournaal zijn volgens mij al twintig of vijfentwintig jaar te zien.

Als volwassene moet je wel even slikken als je een vrijetijds-Harmen Siezen ineens 'Hallo allemaal' hoort zeggen, maar het Jeugdjournaal heeft tenminste een consequentere houding ten opzichte van het nieuws dan het altijd tussen lollig en compleet aarzelende Journaal. Kinderen, school, dieren, milieu - dat zijn de vaste ingrediënten naast het onvermijdelijke grote nieuws. Het kan haast niet anders of het Jeugdjournaal beïnvloedt de beroepskeuze van trouwe kijkers. Is er niet al een grotere toeloop op de studierichtingen Politicologie, Antropologie, Milieukunde en Diergeneeskunde?

Een beetje braaf is het natuurlijk wel. Simplificerend vaak ook; toen de Koerdische terroristenleider Öcalan was gearresteerd, had het Jeugdjournaal het daar bijvoorbeeld erg moeilijk mee en deed toch gewoon alsof de zielige Koerden heel hard moesten huilen omdat die gemene Turken de vrijheidsstrijder Öcalan hadden gepakt. Maar het is altijd informatief, verfrissend eenvoudig (de vertegenwoordiger van een sponsor-bedrijf heet onderin beeld 'geldgever') en het neemt zijn kijkers serieuzer dan de meeste andere programma's, of ze nu voor kinderen of volwassenen zijn gemaakt.

Maar het mooiste programma uit het rijtje is Klokhuis. Elke dag legt het een thema of een fenomeen uit, gelardeerd met korte sketches in de traditie van de Stratemaker-op-zee-show. Of het nu over de huishouding gaat, over Friese paarden of straatlantaarns, de kijker wordt altijd meegenomen naar zo'n niveau van het onderwerp waar de desinteresse omslaat in belangstelling. En dat is met het hele KinderNet precies omgekeerd.

( a d v e r t e n t i e s )