|
|
|
NIEUWSSELECTIE
|
Oostenrijkse sekswet verbiedt jongens wat meisjes
mogen
WENEN, 23 AUG. De Oostenrijker Hans Meier is bang om achttien te worden. Zijn verjaardag - volgende maand - zal hem in een crimineel veranderen. Meier is homoseksueel en als zodanig bekend bij de politie. Zijn vaste vriend Anton Haas was opgepakt door de politie, nadat hij met een man in een auto was betrapt. Twaalf uur lang werd Haas verhoord; uiteindelijk noemde hij de namen van alle sekspartners die hij ooit heeft gehad, ook die van Meier. Na een dag in de gevangenis werd de zestienjarige Haas door de politie naar zijn tehuis teruggebracht. De agenten verzochten de sociaal werker die de jongen begeleid een oogje in het zeil te houden. Toen Haas vertelde dat hij zijn verklaring wilde herroepen, meldde de sociaal werker dat meteen aan de politie. Die pakte Meier op en beschuldigde hem ervan dat hij zijn vriend tot een valse getuigenverklaring had overgehaald. Meier kwam na veertien uur vrij en de aanklacht tegen hem werd ingetrokken. Maar zijn homoseksualiteit is nu wel amtsbekannt, zoals dat heet (geregistreerd). Hans Meier is bang dat hem overkomt wat Michael Wodicka is overkomen. De negentienjarige Wodicka was een van de sekspartners van de betrapte Haas en werd twee weken geleden wegens ontucht tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld. Hij kreeg bovendien een forse geldboete. De Oostenrijkse wet kent verschillende leeftijdsgrenzen voor hetero- en homoseksueel contact. Meisjes mogen vanaf veertien jaar seksuele contacten met mannen en vrouwen hebben, waarbij de leeftijd van de partner geen rol speelt. Jongens mogen vanaf hun veertiende heteroseksueel actief zijn. Maar homoseksualiteit is alleen geoorloofd als ook de partner onder de achttien is of als het leeftijdsverschil minder is dan de twee jaar. Omdat Meier net iets meer dan twee jaar ouder is dan zijn vriend, mag hij vanaf het moment dat hij zelf achttien is geworden geen seksueel contact meer hebben met zijn vriend totdat deze ook achttien is. Jaarlijks worden zeker tien mannen wegens homoseksualiteit met een jongen van tussen de veertien en achttien jaar tot gevangenisstraffen veroordeeld. De Europese Commissie voor Mensenrechten beschouwt de Oostenrijkse wetgeving als discriminerend en eist sinds jaar en dag de afschaffing van de leeftijdsverschillen met betrekking tot homo- en heteroseksualiteit. Het proces tegen Wodicka trok veel aandacht in de Oostenrijkse media. In september zal het parlement opnieuw over de wetgeving debatteren. Maar de conservatieven voelen er niets voor om de wet aan te passen. Maria Fekter, ÖVP woordvoerder voor justitie, vindt dat "jongens tegen te vroeg homoseksueel contact beschermd moeten worden". De ÖVP is wel bereid de wet te versoepelen. Fekter denkt aan een verlaging van de leeftijdsgrens tot 16 jaar en een geaccepteerd leeftijdsverschil van eventueel drie tot vier jaar. "Wij zullen ook kijken wat Duitsland doet, maar een homo-huwelijk wijzen we strikt af. We vinden dat het huwelijk bevoordeeld moet worden omdat wij het als de stabielste vorm van een gezinsverband zien. Andere vormen van samenleven, en dat geldt ook voor heteroparen, kunnen niet op dezelfde steun van de staat rekenen. Wij vinden het ook niet nodig om op maatschappelijke trends te reageren." Op de veroordeling van Wodicka wil Fekter niet ingaan. "Rechters zijn onafhankelijk en de rechter zal echt wel weten waarom hij de straf heeft opgelegd." Helmut Graupner, de advocaat van Wodicka, denkt daar anders over. Volgens hem is er sprake van willekeur bij justitie en van een twijfelachtige ijver bij de politie. Tot ontsteltenis van rechter en aanklager stond Graupner er tijdens het proces op dat het protocol van het verhoor van Haas werd voorgelezen: Haas moest zijn seksuele contacten in detail beschrijven, aangeven van wie het initiatief was uitgegaan en hoe vaak de mannen contact hadden gehad. Als voorbeeld voor de discriminerende houding van sommige rechters noemt Graupner het proces tegen Andreas Koch. De vijftigjarige man werd door de rechtbank in Graz tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld en tegelijk naar een gesloten inrichting voor geestelijk gestoorde misdadigers gestuurd - waardoor de straf in theorie eindeloos verlengd kan worden, want ontslag uit een dergelijke inrichting is moeilijk. Koch zit nu al twee jaar in de inrichting, omdat hij volgens de psychiater " een gevaar is voor de maatschappij". Volgens het vonnis heeft Koch "het geslachtsdeel van een jongen ouder dan veertien maar jonger dan achttien intensief gestreeld" en daardoor "ontucht bedreven". Dat het contact op basis van vrijwilligheid plaatsvond, interesseerde de rechter niet. Opvallend is dat Koch in 1995 wegens verkrachting van een vrouw tot achttien maanden gevangenisstraf werd veroordeeld. De verkrachting was voor de rechter geen aanleiding Koch naar een inrichting te sturen. Hij werd destijds vroegtijdig uit de gevangenis ontslagen.
(De namen van de betrokkenen zijn, met uitzondering van Michael Wodicka voor wie dat niet hoefde, veranderd.) |
NRC Webpagina's 23 AUGUSTUS 2000
|
Bovenkant pagina |
|