Negen jaar geleden kocht horecafamilie Van der Valk voor één gulden de Scheveningse pier. Op de beloofde facelift wacht de gemeente nog steeds.

Door HARM VAN DEN BERG en DEEDEE DERKSEN

DEN HAAG, 19 AUG. Schoenen met leren zolen zijn niet aan te bevelen voor een wandeling op de Scheveningse Pier. Eén misstap op de gladde tegels en het uitje krijgt een nare afloop. Bij familieconcern Van der Valk, eigenaar van de pier, drong dit besef ook door, precies drie dagen nadat de

drieduizend vierkante meter tegels waren gelegd. "Maar ja, zoveel nieuwe tegels vervangen, dat doe je niet zomaar even", zegt Piet van de Poel, directeur van de Scheveningse Pier Vastgoed BV, een bedrijf van het Van der Valk-concern.

Ondanks de tegenslag heeft men in mei van dit jaar de opening van de vernieuwde wandelpromenade door laten gaan met een groot jazzfestival. Er waren wat weinig feestvierders maar de belangstelling van de media was enorm. "Eigenlijk was het geen officiële opening", zegt Van de Poel, "hij is nooit dicht geweest maar het is namelijk ook nog niet echt af." Dat geldt zeker voor de entree. Dat de Pier naast pierewaaien ook 'funshopping' en 'entertainment' biedt - aldus Van de Poel - wordt niet meteen duidelijk bij de geïmproviseerde ingang. Maar zolang café en terras 'Pier's' die ingang half blokkeert, kan daar niet aan worden gewerkt. Volgens de plannen van Van der Valk zou Pier's allang weg moeten zijn maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Vijf rechtszaken zijn er geweest. Van der Valk heeft ze allemaal verloren.

Voor het echte pierewaaien moet de bezoeker naar het met hout bedekte dak van de wandelpromenade. Iets drinken kan er niet want de frisdrankstandjes zijn nog leeg. Voor koffie is de bezoeker aangewezen op het restaurant van Van der Valk aan het eind van de pier. Funshoppen is onmogelijk, de meeste winkeltjes en stands zijn nog niet open. In winkelruimtes die nog te huur staan, zijn grote smurfenpoppen neergezet. 'Smurfententoonstelling 2000' heet het bij de ingang.

'Entertainment' biedt het zogenoemde Schateiland met een amusementshal en de Slingshot, een soort katapult waarmee mensen zich voor een flink bedrag zestig meter de lucht in kunnen laten slingeren. Op het 'Schelpeneiland' staat een oude uitkijkpost met daaronder een leegstaand café-restaurant. Voor de bouwvallige reling zijn hekken neergezet. Het 'Staaleiland' is een roestig geheel waar bezoekers niet op mogen.

"Ze moeten snel de rest opknappen want anders komen er nooit de één miljoen bezoekers per jaar die ons beloofd zijn", zegt Anja Bout die een winkeltje op de wandelpromenade heeft gehuurd. Tot nu toe kwamen er dit jaar slechts 350.000 bezoekers. Bout: "Als dat zo doorgaat kan ik na de winter mijn boeltje opdoeken want ik betaal huur voor een A-locatie."

De gemeente Den Haag gaat na de zomer gesprekken voeren met Van de Poel en zijn zwager Martin van der Valk, de baas van het moederbedrijf Van der Valk Biltsche Vastgoed BV. "Wij constateren dat de ontwikkelingen voortgaan, maar het tempo mag hoger", stelt Frank van Deursen, directeur economie en verkeer bij de dienst stedelijke ontwikkeling.

De gemeente is van plan twee miljoen subsidie te steken in de aansluiting van de Pier op het strand en de boulevard die ervoor loopt. Maar het afbouwen van de entree op de boulevard, waar het geld onder meer voor bedoeld is, zal niet gaan zolang café-terras Pier's er zit. Volgens Van Deursen is dat echter een zaak tussen Van der Valk en eigenaar Jan Kolenbrander.

Negen jaar geleden nam 'Ome Gerrit' van der Valk de zeer bouwvallige pier voor één gulden over van verzekeraar Nationale Nederlanden en de gemeente met de belofte het ding op te knappen. "Ik weet nog dat de Van der Valks hier op het strand landden met een helikopter. Toen wist ik, het zaakje is verkocht", aldus de eigenaar van Pier's, Jan Kolenbrander. Van de Poel: "Ome Gerrit liep hier rond zo van: dit is nu van mij, zeg even tegen de huurders dat ze snel weg moeten gaan. Dat was wel een beetje naïef."

Een nieuw restaurant was snel ingericht, vertelt Van de Poel. In 1994 ging het open, kosten zo'n 36 miljoen gulden. Eigenlijk had 'Ome Gerrit' graag de hele pier tot één groot restaurant omgetoverd. Maar dan zou de pier alleen toegankelijk zijn voor klanten van Van der Valk en dat was niet de bedoeling. Dus moest er wat anders worden bedacht.

In de loop der jaren ontwikkelden de Van der Valks vele plannen voor de pier. Vast onderdeel waren het restaurant, de wandelpromenade en een idee voor een hoge hoteltoren op de plaats van het Staaleiland. De rest bleef vaag. Volgens het zogeheten 'masterplan' zou er een multicultureel theater komen op het Schateiland met een helikopterplatform op het dak. Het werd de amusementshal met de Slingshot. Nu zijn er ideeën voor een casino. De uitkijktoren op het Schelpeneiland zou een achtbaan worden en vervolgens een glijbaan met zwemparadijs. Nu is het verhuurd aan Henk Westbroek die er samen met Broos Schnetz een kopie van hun Utrechtse rockcafé gaat uitbaten.

Voor het hotel worden er voor de derde keer nieuwe plannen gemaakt. Een eerder idee voor een hotel van tweehonderd kamers stuitte op grote bezwaren van de bewonersorganisaties en de welstandscommissie. In het 'masterplan' kwam daarom een 'slanker' hotel met 108 kamers. Nu wil het Van der Valk concern echter weer terug naar het oude idee: een breder hotel met tweehonderd kamers. Eventuele bezwaren wuift Van de Poel weg: "Ik ga me niet afvragen wie het er allemaal wel en niet mee eens is." Het bestemmingsplan biedt echter (nog) geen ruimte.

Wanneer zal de hele pier af zijn? "We hebben net 17 miljoen gulden in de wandelpromenade gestoken dus nu moeten we even op adem komen", zegt Van de Poel. "Bovendien leef ik niet met een tijdsplanning. Ik denk nooit: dan is het klaar. Eerder: het zal nooit klaar zijn."

( a d v e r t e n t i e s )