NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BERNARD HULSMAN
Van alle grote popsterren die in 1958 zijn geboren, is Madonna het slimst. Michael Jackson wordt steeds meer een zonderlinge kluizenaar en Prince produceert zo'n overvloed aan typische Prince-muziek, dat de wereld er genoeg van heeft gekregen. Maar Madonna weet altijd weer aan te sluiten bij nieuwe trends.

Het knappe is dat ze dit doet zonder het publiek en de critici het gevoel te geven dat ze, zoals de Engelsen het zeggen, 'on the bandwagon' springt. Ze pikt nieuwe modes onmiddellijk op, eigenlijk nog voor ze tot het grote publiek zijn doorgedrongen. Ze bespaart zich de moeite om de modes zelf muzikaal te interpreteren, maar huurt daar hippe producers voor in. Voor Music, haar cd die over enige tijd verschijnt, nam ze de Franse producer Mirwais in de arm. Hij is een exponent van de nieuwe Franse dansmuziek die al jaren in beperkte kring gewild is. Mirwais heeft van het titelnummer Music, dat begin augustus als single en als videoclip uitkwam, een vlot neodisco-nummer gemaakt. Erg veel heeft het niet om het lijf: meer dan een dreinerig deuntje, voorzien van een eigentijdse beat versierd met elektronische effecten, is het niet. Maar de steeds weerkerende kreet "Hey Mr dj, turn the record on / I wanna dance with my baby" werkt aanstekelijk en staat ongetwijfeld garant voor een grote danshit.

Vaak klinkt de Franse neodisco een beetje lullig en melig, als een sophisticated 'Vogeltjesdans'. Maar nooit zo lullig en melig, dat kan worden gesproken van een regelrechte parodie. Bij de Franse neodisco-muzikanten blijft altijd de vraag knagen of ze hun muziek nu serieus bedoelen of iedereen in de maling nemen.

De door Jonas åkerlund geregisseerde videoclip bij Music heeft dan ook precies de goede sfeer: ook de clip balanceert op de rand van een parodie. Dat begint al met de eerste beelden. Een chauffeur van een limousine met een modieus ringbaardje en een al even modieuze zonnebril vraagt met een zwaar Zuid-Europees accent aan Madonna: "Is you Madonna?" Madonna neemt achter in de wagen plaats tussen twee vriendinnen, en de rit door Los Angeles begint. Ze is behangen met protserige juwelen, heeft een grote cowboy-hoed op, en de spleet tussen haar tanden, die eens van goud waren, heeft de omvang van een kloof aangenomen. Af en toe wordt de door Madonna gezongen tekst onderstreept met een woord dat in grote, campy discoletters uit de jaren zeventig in beeld verschijnt.

Op de helft van het nummer verandert de video in een tekenfilmpje, waarin Madonna zicht ontpopt tot een virtuoze dj. Vervolgens keert ze in levenden lijve terug in de limousine en bezoekt een disco waar danseressen in bikini droogneuken. Tenslotte belandt Madonna met de danseressen en vriendinnen weer in de auto die als nummerbord MUFF DADDY blijkt te hebben.

Vooral dit laatste - een verwijzing naar Puff Daddy, de succesrijke rapper/ producer die blijkens zijn clips erg houdt van dure kleren en vrouwen met prachtbillen - suggereert dat Music is bedoeld als een parodie op de typische arrenbie- en hiphopclips. Maar zeker is dit niet, want in ieder geval sinds haar "seksboek" van een jaar of zes geleden is bekend dat Madonna gewoon ongecompliceerde grote-meiden-lol in seksgedoe heeft.

( a d v e r t e n t i e s )