NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

J.M. Bik
Vroeg begonnen en flink gezapt, gisteravond. Misschien daarover een kleine observatie? Na een paar avonden verplicht kijken ligt de afstandbediener als een soort damespistool in de hand. Met dat verschil dat je met je duim afdrukt en meteen weer kunt oproepen wat je net weggeschoten hebt. Zodat je instant-recensies en je instant-executies toch een zekere voorwaardelijkheid houden.

Hoeveel keer zapt een ervaren zapper met zijn audiovisuele Baretta op een avond? Dertig keer, vijftig keer? Wat is de afstand tussen zijn stoel en het toestel? Hoeveel meter heen en terug lopen scheelt dat per dag, per week, maand of jaar? Overigens: zou er, langs een of andere ingewikkelde weg, die misschien wetenschappelijk allang verkend is, een relatie bestaan tussen de zapper, bedoeld is hier de mens die het ding hanteert, en de God van Onan? Mede gelet op de gevarieerde offertes van de zendgemachtigden?

Allemaal onzin natuurlijk, zonder zapper zou niemand zappen, dat lijkt me een sluitende redenering. Dan zou je, als heel vroeger, de gewenste programma's in het omroepblad aankruisen en alleen af en toe volgens die kruisjes opstaan. Of helemaal niet, zoals in het café, waar de kastelein weet dat zijn klanten alleen het voetbal willen zien terwijl hij het meestal ook te druk heeft om met zo'n damespistool te spelen. Tenzij je in de oude binnenstadskroeg bent die Herman van Veen bezong ("met een lage zoldering en zonder w.c. voor dames apart"), waar zwijgzame klanten een warme huiskamer zoeken en de televisie de sceptisch bekeken en beluisterde gesprekspartner is die hen van zijn hoge plank ertoe dwingt het hoofd niet te laten zakken. Die cafés bestaan nog. Ik ken er één in een Haagse volksbuurt, ooit stond de Zuid-Hollandsche Bierbrouwerij ernaast, waar nu tussen nieuwe rijen flats nog enkele straatjes stand hebben gehouden tegen de vooruitgang. Uit die straatjes komen Kronkel-mannen, Simon Carmiggelt stamde trouwens uit deze buurt, die inderdaad soms op pantoffels binnenschuiven en per hoofdknik bestellen wat ze altijd bestellen. Ze kijken uren omhoog naar wat de zappende kastelein goeddunkt, als konijnen naar de lichtbak. Zonder inspraak, gezapt by proxy, als het ware. Dat hebben ze niet in de schouwburg.

Genoeg, genoeg over het zappen, want voor je het weet denken de mensen dat je liever dertig keer opstaat. Er was weer veel. Op Nederland 1 bijvoorbeeld een herhaling van Derrick (TROS) en een herhaling van A Touch of Frost (KRO), wat zou kunnen voeren tot een bespiegeling over de verschillen tussen de Britse en de Duitse behandeling van criminele vraagstukken. Ik beperk me hier maar tot de constatering dat die Derrick in dure auto's rijdt en zijn wetsovertreders vaak in kringen van villabewoners vindt, terwijl de slecht geklede, kleffe broodjes etende Escort-chauffeur Frost zijn criminele klanten meestal aan de andere kant van het sociale spectrum zoekt en vindt. Over het gewichtige aanzien van de Duitse politie heeft de historicus Michael Stürmer ooit een theorie ontwikkeld die teruggaat tot de tijd van de Dertigjarige oorlog (1618-'48). In de eeuwenlang bestaande lappendeken van Duitse staatjes werden veel geschillen via justitie en politie uitgevochten, en dat merk je vandaag nog, zoiets. Zogezien valt Derrick als type best te plaatsen, zoals Frost, als politieel 'stomperstype' in een naar zijn bestuurlijke noties veel ouder land, ook redelijk representatief lijkt. Nou ja, het is maar een gooi, wie daartegen Der Alte en Inspector Morse in het geding brengt mag wel een lange neus maken, desgewenst. En wie, onder aanwending van Maigret als gespeeld door de wrattige Bruno Cremer, voelt voor een vergelijking op dit gebied tussen de grootste drie Europese landen, moet zelf maar zien.

Even nog iets, zappenderwijs, over het voetballen. RTL5 had een verslag van Frankrijk tegen het FIFA-wereldelftal, zo'n wedstrijd waarvan de kwaliteit van de namen van de sterren veelal omgekeerd evenredig is met de kwaliteit van het spel. Verder was er een samenvatting van het oefenduel tussen de amateurs van AGOVV en het Nederlands elftal. Tractaties. Moet kunnen, maar moet het echt?

( a d v e r t e n t i e s )