NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Als de oude wijze en vooral mysterieuze Obi-Wan Kenobi in de eerste drie Star Wars-films moet ik hem voor het eerst gezien hebben. En onlangs nog in de Silence of the Lambs-kloon Mute Witness, waarin hij een in de aftiteling ontbrekende rol als schurk in een geblindeerde limousine speelde. Geen slechte kennismaking met een man die zei als acteur best te genieten van de roem die zijn vak met zich meebracht, maar als mens het liefst onzichtbaar bleef. Het zijn niet zijn beste rollen (wat kan je zeggen van een onderbelicht gezicht achter een halfopen portierraampje?), maar ze zijn wel representatief voor de manier waarop je als redelijk jonge filmkijker kennismaakt met helden uit het verleden.

De films waarin Guinness zijn beste rollen speelde zijn op z'n best even legendarisch als de vertolkingen van de acteur zelf. Maar ze ook daadwerkelijk gezien hebben is een andere zaak. Zo vaak worden Doctor Zhivago, The Lavender Hill Mob, The Horse's Mouth, The Bridge on the River Kwai of The Scapegoat nou ook weer niet (op televisie) vertoond.

Begin augustus overleed Sir Alec Guinness op 86-jarige leeftijd. Reden voor de NPS om een van de komische thrillers waarmee Guinness in de jaren vijftig successen vierde uit te zenden, voorafgegaan door een documentair portret van de acteur. In The Ladykillers (Alexander Mackendrick, 1955) speelt Guinness naast Peter Sellers (de enige die hem wat betreft transformatievermogen wist te overtreffen: speelde Guinness in de komische misdaadfilm Kind Hearts and Cornonets (1949) maar liefst acht verschillende rollen, Sellers perfectioneerde de kunst van de meervoudige dubbelrol in meerdere films). Blessings in Disguise heet de autobiografie die Guinness in 1985 publiceerde. Het portret dat de NPS uitzendt dateert ook uit dat jaar. Terwijl Alec Guinness in een beminnelijke variant op 'Opa vertelt' op zijn leven reflecteert, levert een reeks foto's, filmstills en -fragmenten een aardige 'Guinness voor beginners' op. Zijn Hamlet, zijn Fagin (in Oliver Twist), zijn Smiley, ze zitten er allemaal in. Maar waaraan moet je hem herkennen? Is er iets karakteristieks aan zijn neus of zijn oren te zien? Of zijn het toch zijn ogen? Die steeds zo open en geïnteresseerd de wereld inkijken alsof ze daar het personage ontmoeten dat ze eigenlijk al lang aan het spelen hadden moeten zijn?

Alec Guinness (Nigel Wattis, 1985, GB), woensdag, Ned. 3, 20.50-21.43u. The Ladykillers (Alexander Mackendrick, 1955, GB), woensdag, Ned. 3, 22.55-0. 25u.

( a d v e r t e n t i e s )