NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

HENK VAN GELDER
Zelden heb ik zoiets wonderlijks gezien als het programma dat vanavond door de NPS wordt uitgezonden onder de titel Sinatra, de gouden jaren. Wat begint als een reguliere samenvatting van 's mans glorietijd, verandert halverwege in een compilatie van beelden uit een CBS-documentaire uit de jaren zestig. En daarna wordt de draad niet meer opgepakt. Ook de commentaarstem, die na een half uur wijkt voor de oorspronkelijke CBS-commentator, keert niet meer terug. Het houdt gewoon op. Vervolgens vermeldt de aftiteling de naam van de Franse cineast Claude Ventura. Blijkbaar is hij dus de maker. Maar de maker van wat?

Sinatra, de gouden jaren begint in 1943, als de jeugdige - en zo te zien zeer van zijn eigen aantrekkingskracht overtuigde - vocalist in een theater in New York wordt bejubeld als een tieneridool. Mooi archiefmateriaal, en dat geldt ook voor het korte filmpje The house I live in, dat Sinatra in 1946 maakte om patriottistische propaganda te maken voor zijn vaderland. Verder wekt Ventura echter vooral de indruk dat hij veel moeite heeft gehad om authentieke beelden te verwerven. Met zevenmijlslaarzen stapt hij door de biografie heen. Wat hij vertelt, is hoogst willekeurig. Hij slaat Sinatra's eerste huwelijk over, maar blijft wel stilstaan bij de ontvoering van Sinatra's zoon in 1963. Ook noemt hij in het voorbijgaan wel een paar films waarin Sinatra speelde, maar hij laat geen fragmenten zien. Een paar schokkerig gefilmde foto's, dat is alles.

En dan, ergens in de jaren zestig, houdt Ventura's verhaal plotseling op. De commentaarstem zegt dat de Amerikaanse zender CBS destijds een documentaire over Sinatra heeft gemaakt, en daarmee wordt de rest van de uitzending gevuld. We zien de zanger aan het werk in de opnamestudio, omspoeld door strijkers en sigarettenrook, doende met It was a very good year, zijn gezongen memoires. Diepe concentratie, uiterste perfectie. Hij is artiest en zakenman tegelijk, aldus het CBS- commentaar: de opname stelt hem tevreden, maar duurt 4 minuten en 12 seconden, terwijl de populaire radiostations zulke lange nummers liever niet draaien.

Het moet een fraaie documentaire zijn geweest die door Ventura is geplunderd. De camera's zaten Sinatra dicht op de huid, eerst in de opnamestudio, daarna in zijn kantoor, tijdens een openlucht-optreden op een gevangenisterrein met het orkest van Count Basie, in een club in New York tussen vrienden en vriendinnen en tijdens een afscheidsconcert. Fly me to the moon, You make me feel so young, het is allemaal topkwaliteit. Maar liever dan deze slordige compilatie had ik dat oude programma in zijn geheel gezien.

Vorige week vertoonde de NPS al een ordentelijke documentaire over Sinatra's vriendenkring, de Rat Pack, gevolgd door de stoute-jongensfilm Ocean's Eleven. Ook vanavond is er weer zo'n Rat Pack-avontuur te zien: de gangsterparodie Robin and the 7 hoods met Dean Martin en Barbara Rush. Jammer dat men ditmaal niet de hand heeft gelegd op een film die de acteur Frank Sinatra meer recht doet. Jammer ook dat het voorprogramma deze week met de Franse slag is gemaakt. Volgende week Peter Sellers en Being there, de week daarna Dirk Bogarde en Accident. Die zijn heel wat beter.

Sinatra, de gouden jaren, Ned.3, 20.50-22.00u.

( a d v e r t e n t i e s )