NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DIRK LIMBURG
Het blijft in Nederland altijd een gok. Zelfs hartje zomer wil een documentaire over Italiaans ijs nog wel eens schril afsteken bij het weer buiten, al lijkt het deze keer op het nippertje goed te komen. Niet dat de documentaire Gelati die Netty van Hoorn in 1990 maakte over de Italiaanse ijsfamilies in Nederland de zomer als excuus nodig heeft. Ook na tien jaar blijft het een interessant portret over immigratie toen het hier nog geen massaverschijnsel was.

Heel mooi begint de documentaire in het dorpje Vodo di Cadore in het prachtige berglandschap van de Dolomieten waar een grote groep Nederlandse ijsmakers van Italiaanse afkomst ieder jaar overwintert. "Als het seizoen afgelopen is, gaan we naar huis", zegt een van hen. In deze rationelere tijden zijn ze aan het verdwijnen uit het straatbeeld, de ijszaken die van oktober tot het voorjaar bontjassen of heiligenbeeldjes verkochten of botweg de luiken sloten. De geschiedenis van het Italiaans ijs in Nederland is nog geen 75 jaar oud en begon toen de vader van de Amsterdamse ijsmaker Silvano Tofani uit de omgeving van het Toscaanse dorpje Bagni di Lucca meeging met een Milanees die het lumineuze idee had bij het Olympisch Stadion in 1928 ijs te gaan venten. Het viel in de smaak, ze bleven hangen en haalden streekgenoten over om te helpen met het werk. Tijdens de crisis van de jaren dertig verspreidden ze zich over het land en elke stad met een beetje allure kreeg een eigen ijssalon. In Gelati gaat het over het ijs - zoals de geheime formule van 'de mix' die aan de basis ligt van de eigen smaakvariant - maar vooral over de mensen. Netty van Hoorn laat goed zien hoe iedereen tot in de jongste generatie vooral Italiaan is gebleven. Veel kinderen gaan minstens een deel van het jaar in Italië naar school en een meisje vertelt hoe ze pas na een studie aan een Italiaanse universiteit wil kiezen voor een leven in een van beide landen. Het mooist in de documentaire zijn de beelden van de overwinterende mannen in hun stamdorp: Italianen in hart en nieren. Prachtig hoe ze samen praten of hoe ze voor de film buiten blokken ijs hakken om te laten zien hoe je vroeger ijs maakte. Het muzikale slot waarbij de camera langzaam wegzweeft van een groep overwinteraars is goed gedaan door regisseur Netty van Hoorn. Haar nieuwste productie is een film over de muzikant Willem Breuker en ze maakte eerder o.a. Van Watamula tot Punt Kanon (1997), een vijftiendelige serie over het leven op Curaçao en The International Singing Star Leo Fuld (1993), over de beroemde in vergetelheid geraakte Nederlandse zanger en entertainer (1912-1997). Gelati is een van die herhalingen waaraan de formule van Weerzien op 3 zijn bestaansrecht ontleent en had gerust wat eerder op de avond geprogrammeerd mogen worden.

Weerzien op 3: Gelati (Netty van Hoorn, Nederland, 1990), Ned.3, 0.32-01.22u.

( a d v e r t e n t i e s )