NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Jean Rochefort, de Franse acteur met de snor en de luie oogleden, leek in de jaren zeventig wel in elke betere Franse komedie te spelen (al moet bij dat 'betere' wel worden gezegd dat Louis de Funès toen het hoogtepunt van zijn productiviteit beleefde hetgeen het niveau wat onderuit haalde). Le grand Blond avec une Chaussure noire, Un Éléphant ça trompe énormement, Nous irons tous au Paradis – dat soort films.

Absurde humor, maar ook veel olala, wat nog onderstreept werd doordat de originele titel met een knipoog vertaald was. Zo keek je vroeger niet naar Un Éléphant ça trompe énormement, je keek naar Al is de leugen nog zo snel. Jammer eigenlijk dat de branche daarmee is opgehouden. Hou je roer recht of Zij was 13 jaar, dat zijn toch mooie vondsten voor What's up doc? en La Jovén? Nu moet je naar The Gladiator, terwijl je ook zou kunnen genieten van Laat de gladiatoren maar schuiven. Heeft vast te maken met de Nederlandse angst voor provincialisme. In Duitsland wordt alles nog precies zo vertaald als in de tijd dat ze Drama della Gelosia omzetten in Pizza Drei-eck.

In Al is de leugen (nog zo snel) worstelen vier Franse veertigers met de liefde. De een is nooit van zijn moeder afgekomen, de ander bedriegt zijn vrouw, de derde is heimelijk homo. En de vierde is Jean Rochefort, die wij leren kennen terwijl hij in kamerjas op de rand van een appartementengebouw staat, een trekje van zijn sigaret neemt en mijmert: "Zes weken geleden was ik een man zonder avontuurtjes, vol van mijn gezin en mijn land." En daarna blikt hij terug op zijn pogingen een wondermooie vrouw te bezitten. Ook hier veel olala, maar hier en daar gedrenkt in mild sarcasme.

Un Éléphant is in de jaren tachtig nagemaakt in Hollywood, zoals wel meer Franse komedies uit die jaren. Maar niet voordat de Amerikanen de scherpe kantjes eraf hadden gehaald. In The Woman in red belt de man van de droomvrouw op vóórdat de Amerikaanse Rochefort de liefde met haar heeft kunnen bedrijven. En als de Amerikaan springt, denkt hij: "Wat deed ik daar ook? Ik heb potverdikkie een schat van een vrouw." De Franse Rochefort weet in zijn minutenlange val de blikken van vele vrouwen op zich gericht en voelt de adem van het avontuur alweer in zijn nek blazen. Un Éléphant ça trompe énormement (Yves Robert, Fr., 1976), Ned.1, 22.57-0.41u.

( a d v e r t e n t i e s )