NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

ELLEN DE BRUIN
Heeft u ook het gevoel dat een veel te groot deel van uw tijd in beslag wordt genomen door uw werk, boodschappen doen, stofzuigen, rekeningen betalen en andersoortige sleur? En heeft u ook altijd het idee dat het echte leven zich ergens anders afspeelt, maar weet u niet waar?

Kijk vanavond naar het eerste deel van The Echo, een driedelige verfilming van het gelijknamige spannende boek van Minette Walters, en het wordt meteen duidelijk wat u moet doen. U moet journalist worden. Ik wou dat ik er eerder op gekomen was.

De journalist in kwestie heet Michael Deacon en hij moet een rijke architecte interviewen die het lijk van een zwerver in haar garage heeft gevonden. Hij krijgt een extreem kortgerokte, donkerharige, kauwgomkauwende fotografe mee met onwaarschijnlijk rode lippen en een licht hysterisch stemgeluid. De te ondervragen jongedame is, als tegenwicht, helblond en afstandelijk. Ze spreekt op beheerste, onderkoelde toon - maar kijkers, als zij alleen is worden haar ogen nogal eens vochtig.

Het bezoekje is een uitwisseling van botte stoeriteiten, want zo gaat dat kennelijk in journalistenland. De fotografe plakt voor binnenkomst haar kauwgom naast de deurbel en maakt zonder toestemming foto's; de journalist suggereert in zijn openingszin maar meteen, volkomen irrelevant, dat de architecte door werkende kinderhandjes gemaakte spullen in huis heeft. Maar gelukkig staat ook zij haar mannetje als het om kordate oneliners gaat. Moeiteloos pareert ze zijn 'Oh, come on, Amanda; may I call you Amanda, off the record?' - hij is net twee minuten binnen - met 'There is no such thing as off the record'. Je voelt meteen: deze mensen hoeven nooit af te wassen.

Het blijkt erg makkelijk om vijftig minuten vol te krijgen met clichématig stoer gedrag. Deacon kan ontzettend veelbetekenend fronsen, roken en zwijgen, maar heeft ook alle standaardzinnetjes paraat: 'If your memory comes back, give me a call'. Hij twijfelt, wat een luxe, of hij met de donkere of met de blonde naar bed moet, en al zijn betekenisvolle momenten worden volgepompt met betekenisvolle muziek.

Gaandeweg ga je je best een beetje afvragen hoe dat nou zit met die dode zwerver, maar om er nou drie vrijdagavonden achter elkaar voor thuis te blijven? Ik ga eerst een beetje door een citatengids bladeren voor inspiratie en dan bij allemaal spannende mensen op bezoek, oneliners spuien. Je weet nooit wat er gebeurt, maar vast iets wat meer met het 'echte leven' te maken heeft dan op de bank hangen voor de tv.

The Echo, Ned.3, 22.10-23.05u.

( a d v e r t e n t i e s )