Hoogbegaafd, maar niet anders

Een briljante scholiere doet in veertien vakken eindexamen gymnasium. , ,Ik had een heleboel opgekropte energie in mijn hoofd die er niet uitkon."

Door onze redacteur SHEILA KAMERMAN

ROTTERDAM, 3 JUNI. Nu de eindexamens zijn afgelopen, wachten de meeste scholieren met spanning op het verlossende telefoontje. Clara Blad (17) niet. Zij weet zeker dat ze haar gymnasiumdiploma in de wacht heeft gesleept. Sterker nog: op het diploma zullen niet alleen hoge cijfers staan, maar ook nog eens voor veertien vakken in plaats van voor de verplichte zeven. Clara Blad is slim. Hoogbegaafd eigenlijk, al heeft ze een hekel aan dat etiket. "Ik zou nooit lid worden van een vereniging voor hoogbegaafden. Je plaatst jezelf op een voetstuk. Net alsof ik anders ben. Maar als ik in de metro zit en rondkijk, denk ik: iedereen is begaafd op een bepaald gebied. Toevallig kan ik goed leren."

Met haar zwarte Dr. Martens-schoenen, sweatshirt en spijkerbroek ziet ze eruit als een gemiddelde scholier. Bepaald niet als een wereldvreemd type dat de hele dag met haar neus in de boeken zit. Dat doet ze dan ook niet. Ze speelt dwarsfluit in het jeugdorkest van het conservatorium en ze is jongleur en koorddanser in het Nationaal Jeugdcircus.

In september wil Clara biofarmaceutische wetenschappen studeren in Leiden. Aanvankelijk koos ze voor geneeskunde om later bij Artsen Zonder Grenzen te werken. Maar uiteindelijk leek die studie haar te weinig uitdagend: "Een arts brengt in praktijk wat anderen bedacht hebben. Het lijkt mij veel spannender om zelf dingen te ontdekken."

Bèta-vakken fascineren haar mateloos. "Je leert dingen die je nog niet weet. " Zoals laatst bij biologie over Schwann-cellen die zenuwen op zo'n manier isoleren dat impulsen zich sneller kunnen voortplanten. "Ik dacht: wow, dát wist ik nog niet. Dan besef je weer hoeveel er nog te ontdekken valt, hoeveel je nog niet weet."

Ook alfa-vakken hebben haar interesse. "Latijn vind ik heerlijk. Er is zoveel te ontdekken in Homerus. En je kunt een hele avond discussiëren over een lidwoord. Maar voor een studie vind ik het te beperkt. Het heeft te weinig met de wereld van nu te maken. Het zijn dode talen."

Op de basisschool in haar woonplaats Strijen bij Rotterdam wist niemand dat ze hoogbegaafd was. Ze voelde zich doodmoe en ellendig, maar wist niet waardoor het kwam. Haar ouders maakten zich grote zorgen en gingen met haar langs verschillende doktoren. Niemand wist wat haar mankeerde, tot een alternatieve arts die ze als laatste strohalm hadden geconsulteerd, zei: 'Ze verveelt zich dood.'Clara: "Dat was waar. We kregen telkens aan het begin van de week een dictee. De fouten werden verbeterd en het eind van de week kregen we hetzelfde dictee nog eens waarin je geen fouten meer mocht maken. Maar ik had al geen enkele fout in het eerste dictee. De hele week dacht ik: 'Dit kan ik al'. Ik had een heleboel opgekropte energie in mijn hoofd die er niet uitkon. Iedereen heeft uitdagingen nodig. Veel mensen vinden voldoende uitdaging in het dagelijks leven. Ik niet."

Nadat de 'diagnose' was gesteld, vroegen de ouders van Clara of hun dochter een klas kon overslaan. De school wilde daar niet aan. Clara: "Dat vonden ze zeker te ingewikkeld." Ze stapte over naar een Montessori basisschool. "Dat ging beter omdat je in je eigen tempo kunt werken." Uiteindelijk heeft ze groep acht overgeslagen. Voordat ze naar het Erasmiaans Gymnasium in Rotterdam ging, waarschuwde haar moeder: "Deze kinderen zijn allemaal slim. Je kunt nu niet meer altijd de beste zijn." Clara: "Dat was olie op het vuur. Als er maar enigszins aan mijn capaciteiten getwijfeld wordt, gooi ik alles in de strijd. Rond de herfst vakantie was het al weer mis: ik verveelde me."

De middelbare school ging wat soepeler met hoogbegaafdheid om dan de basisschool. Samen met een conrector zocht Clara naar een oplossing. Als ze nu eens Nederlands, Engels, Frans, Duits, Latijn en Grieks, economie, wiskunde a en b, biologie, scheikunde, natuurkunde, aardrijkskunde en geschiedenis zou houden tot het eindexamen? Het leek haar een goede optie, maar dat leverde pas wat op na de vierde klas als de andere leerlingen vakken mogen laten vallen. Ze besloot drie vakken te versnellen zodat ze daarin al in de vijfde klas examen kon doen. "Ik koos voor Latijn omdat ik dat zo'n leuk vak vond, aardrijkskunde vond ik oermakkelijk en bij economie had ik altijd het gevoel dat er dingen worden verteld die je eigenlijk al weet."

Clara: "Eigenlijk mag dat niet. Je hebt toestemming nodig van de minister van Onderwijs en die krijg je alleen als er ziekte in het spel is. Maar haar moeder schreef een brief: 'Mijn dochter wordt ziek zonder intellectuele uitdaging.' Clara: "Dat werd gehonoreerd."

( a d v e r t e n t i e s )