NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARTIJN MEIJER
Het nachtelijk Manhattan van de jaren tachtig was bestoven met een fijn poeder. 'Bolivian marchingpowder', zoals het wordt genoemd in Jay McInerney's roman Bright Lights, Big City.

De eerste zin zet meteen de toon: "You are not the kind of guy who would be at a place like this at this time in the morning". De hoofdfiguur, consequent met 'jij' aangeduid, heeft zich weer eens door zijn yuppie-vriend Tad Allagash laten meeslepen op een ronde langs de nachtclubs, aangedreven door de witte motor en de nodige dubbele wodka's.

In de film Bright Lights, Big City uit 1988 heet de jij-figuur Jamie Conway, en wordt vertolkt door Michael J. Fox. Het is een van zijn beste niet-komische rollen. Fox, die onlangs zijn hoofdrol in de comedyserie Spin City op moest geven omdat hij de ziekte van Parkinson heeft, blijft onder alle omstandigheden de aardige, all- American teenager die we kennen uit bijvoorbeeld de Back to the Future-films. Zodat hij er niet volledig in slaagt om in Bright Lights te overtuigen als Jamie Conway, een jongeman die al zijn literaire en romantische illusies verliest en hard aan zijn eigen ondergang werkt. Kiefer Sutherland past daarentegen prima in de rol van Tad, een gladjakker die zijn zielige vriend regelmatig van een frisse neus en verse meisjes voorziet.

McInerney verwierf met zijn roman uit 1984 internationale roem, evenals zijn vriend Brett Easton Ellis met Less than zero, dat een jaar later verscheen. Beiden schreven over het door ijdelheid, geld en genot gedomineerde stadsleven; Less than zero is echter harder en uitzichtlozer dan Bright Lights, Big City, en dat geldt evenzeer voor de verfilmingen van die boeken. Neigen de excessen in Less than zero naar het ziekelijke, in Bright Lights, Big City zijn we toch vooral getuige van het vallen en opstaan van iemand die volwassen probeert te worden.

Even onvermijdelijk als de neusbloeding van al het snuiven, komt dan aan het eind van de film de confrontatie met het verleden en de voorzichtige hoop op een betere toekomst - natuurlijk in het aangezicht van een door het morgenlicht beschenen Manhattan.

Bright Lights, Big City (James Bridges, VS, 1988), woensdag, Veronica, 20.30-22.30u.