NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Villalonga, baas van Telefónica speelde hoog spel met de fusie met KPN, maar heeft verloren. Zijn verblijf op het pluche is onzeker geworden.

Door onze correspondent STEVEN ADOLF

MADRID, 6 MEI. En zo overspeelde Juan Villalonga, bestuursvoorzitter van Telefónica, uiteindelijk zijn hand. De besprekingen met het Nederlandse KPN strandden hopeloos op het verzet van zijn machtigste aandeelhouders in de vorm van de bankreus BBVA en de spaarkas La Caixa. Hoog was de inzet, pijnlijk het verlies. Financieel Madrid telt de uren dat Villalonga nog zit op het pluche van zijn voorzitterszetel.

Natuurlijk was er het protest van de Spaanse regering tegen het zware belang dat de Nederlandse staat in de nieuw te vormen combinatie zou krijgen. Geprikkeld was de toon waarop minister van Economische Zaken Rato meer details en duidelijkheid eiste van zijn Nederlandse bestuurscollega Zalm over een snelle verkoop van de aandelen. Maar dat waren uiteindelijk randvoorwaarden.

Het meest fundamentele probleem van de hele operatie was de initiatiefnemer zelf, Juan Villalonga, de man die bij de duur betaalde overneming van Endemol half maart al had aangekondigd dat hij meer zaken wilde doen met Nederlanders. Op dat moment was hij al in de weer met KPN. Zijn belangrijkste bankaandeelhouders wisten van niks en hoorde pas afgelopen maandag van de zaak. Wie dat soort grappen uithaalt met een financiële machtsreus als BBVA moet van goede huize komen.

Begin dit jaar had Villalonga bovendien uitgerekend deze bank gebruikt voor een veilige thuishaven om meer speelruimte te krijgen ten opzichte van de Spaanse staat. Met de BBVA werd een strategische alliantie gesloten voor de ontwikkeling van nieuwe internetproducten. Dit tot groot ongenoegen van de regering Aznar, die van oudsher niet direct bevriend is met bankpresident Ybarra en vreesde zijn greep kwijt te raken op een aantal regeringsgezinde media. Bij die gelegenheid moet BBVA al hebben duidelijk gemaakt dat Villalonga welkom was, maar dergelijke kunstjes in de toekomst niet met de bank hoefde uit te halen.

KPN werd dusdoende inzet van een handjedrukken van wie het nu eigenlijk voor het zeggen heeft in Telefónica: zijn eigenzinnige bestuursvoorzitter of de "harde kern" van de aandeelhouders. Niet ingelicht over plannen met een relatief kleine partner die marktstrategisch weinig voor BBVA toevoegt. En ook nog eens een forse verwatering van het aandelenbezit en dus de macht om Villalonga te corrigeren.

Dan maar ruzie, was de conclusie van de bank. Zijn zes vertegenwoordigers in het hoogste bestuursorgaan van Telefónica stemde tegen, drie onafhankelijke leden eveneens. Negen van de twintig leden, waaronder de meest invloedrijke, tegen een cruciale fusie of overneming. En op de achtergrond de Spaanse regering, die de gelegenheid benutte om wraak te nemen op de man ze ooit het vertrouwen hadden geschonken om de privatisering van Telefónica te begeleiden. Geen basis voor een toekomstig succes van de hele operatie, zo luidde begrijpelijk de conclusie in het korte persbericht dat Telefónica en KPN het licht deden zien.

In zijn huis in Miami, van waaruit hij in videoconferentie de bestuursvergadering leidde, weet Villalonga dat het spel over is. In de vier jaar tijd dat hij Telefónica leidde, werd hij een van de rijkste mannen van Spanje. Zijn vrouw bevalt een dezer dagen van een dochter.