NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Filmregisseurs spelen daags voor de verkiezingen in Griekenland een doorslaggevende rol. Het gaat niet om inhoud, maar om massa. "Leve Kostas!"

Door F.G. VAN HASSELT en YAËL VINCKX

ATHENE, 8 APRIL Met de keuze voor de bekende Italiaans/Griekse televisieregisseur Stefano Sardini dacht de oppositiepartij Nieuwe Democratie haar tegenstander een slag voor te zijn. Sardini had zijn sporen verdiend als regisseur van een populaire show met daarin - volgens vele mannen - Griekenlands mooiste actrice, Roula Koromila, dus zou hij van de stijve Democraten toch de meest swingende partij moeten kunnen maken. Begin deze week bleek de oppositie zich te hebben verkeken op de kwaliteiten van de regisseur. In Thessaloniki, na Athene de grootste Griekse stad, ging alles verkeerd. De camera's stonden verkeerd opgesteld, de boulevard was onvoldoende uitgelicht en de aanhang was in de verkeerde slagorde neergezet.

Dan had regisseur Tasos Birsim van de regeringspartij Pasok het beter begrepen. Een dag later registreerde hij de bijeenkomst van de belangrijkste tegenstander van de Nieuwe Democratie in Thessaloniki. Daar waren de straten afgezet, zetten tientallen televisielampen de boulevard in een zee van licht en werd de Pasok-aanhang tot aan de Witte Toren, het beroemde monument van Thessaloniki, neergezet.

Het had effect. Dezelfde avond spraken tv-presentatoren al van een "twee tot drie keer" hogere opkomst bij regeringspartij Pasok. En de volgende ochtend schreeuwden de kranten: Macedonië (de naam van de noordelijke provincie, red) heeft gekozen! Aan de hand van plattegronden kon de lezer zien tot hoever de Pasok-aanhang gestaan had.

Spindoctors, mediamanagement en imagebuilding. Het zijn deze Amerikaanse termen die bij de huidige Griekse parlementsverkiezingen een zeer belangrijke rol spelen. De verkiezingen, die morgen worden gehouden, zijn geheel in de greep van de televisie. "De belangrijkste partijen, Pasok en Nieuwe Democratie, hebben een gelijkluidend programma", zegt de politicoloog prof. Michalis Spourdalakis. "De oppositie heeft dus een probleem; ze moet zich onderscheiden op een ander gebied." Even daarvoor zegt Janis Starakis van Pasok met een vies gezicht: "De Nieuwe Democratie speelt in op het sentiment van de mensen. De verkiezingen gaan niet langer om de inhoud, maar om persoonlijke aanvallen."

De inhoud van de politieke programma's is naar de achtergrond verdwenen: de achtergebleven gezondheidszorg, de lage pensioenen, de hoge jeugdwerkloosheid (een op de drie jongeren heeft geen baan) zijn onderwerpen die nauwelijks worden aangesneden. De hamvraag is: hoeveel mensen komen op een politieke bijeenkomst af? Die bijeenkomsten zijn de graadmeter, een soort opiniepeiling, sinds echte peilingen zijn verboden in de laatste twee weken voor de verkiezingen. De peilingen gingen immers te veel de definitieve uitslag beïnvloeden. "Want", grijnst prof. Spourdalakis, "de Grieken hebben de neiging op de winnende partij te stemmen om het overwinningsfeest niet mis te lopen."

Gelukkig voor regisseur Stefano Sardini was er een herkansing. Afgelopen donderdag hield Nieuwe Democratie haar laatste massameeting, in het Olympisch Stadion van Athene. Het was een hachelijke onderneming, want de Democraten hadden elf jaar geleden ook hun laatste bijeenkomst in het stadion gehouden. Dat werd een mislukking; de inwoners van Athene hadden geen zin per metro naar het stadion te komen. De afsluitende bijeenkomst van Pasok, traditiegetrouw in het centrum van Athene, trok duizenden mensen meer. Deze keer werd de bijeenkomst in het stadion een succes; een kolkende heksenketel met vijftigduizend mensen en evenzovele blauw-witte vlaggen, met bengaals vuur en ontelbare spreekkoren.

In het stadion zelf zit onderburgemeester Kostas Tsingos van een van Athene's voorsteden. "Deze bijeenkomsten zijn veel te massaal. We komen alleen om onze kracht te laten zien. Verder hebben deze bijeenkomsten geen enkele zin." Maar de ogen van de 22-jarige student Jorges glimmen. Hij staat op zijn stoel, juicht oppositieleider Kostas Karamanlis toe alsof hij een popster is. "Ik ben hier voor Kostas. Hij is gewoon het beste voor mijn land," schreeuwt Jorges. Het verkiezingsprogramma heeft de student niet gelezen. Jeugdwerkloosheid? "Kostas zal gewoon meer banen scheppen!" Dan springt hij weer overeind.